Wargacz szary

Wargacz szary

Symphodus cinereus[1]
(Bonnaterre, 1788)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	okoniokształtne
Podrząd	wargaczowce
Rodzina	wargaczowate
Rodzaj	Symphodus
Gatunek	wargacz szary
Synonimy Crenilabrus cinereus (Bonnaterre, 1788) Crenilabrus fraenatus (Bennett, 1835) Crenilabrus pusillus (Nordmann, 1840) Crenilabrus staitii (Nordmann, 1840) Labrus cinereus (Bonnaterre, 1788) Labrus donzella (Nardo, 1824) Labrus fraenatus (Pallas, 1814) Labrus fucii (Rafinesque, 1810) Labrus fuscus (Pallas, 1814) Labrus rubellio (Walbaum, 1792) Labrus simus (Pallas, 1814) Lutianus core (Nardo, 1827) Lutjanus cornubicus (Risso, 1810) Lutjanus cotta (Risso, 1810) Lutjanus massa (Risso, 1810)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
najmniejszej troski

Wargacz szary (Symphodus cinereus) – gatunek ryby z rodziny wargaczowatych (Labridae).

Występuje w północnym Atlantyku od Zatoki Biskajskiej do Gibraltaru, Morze Śródziemne.

Ryba żyjąca w płytkich zatokach i lagunach, na łąkach trawy morskiej, na głębokości do 20 m.

Dorasta maksymalnie do 16 cm. Ciało owalne, wydłużone o długiej głowie i spiczastym pysku. Otwór gębowy mały z mięsistymi wargami. Szczęki wysuwalne. Uzębienie: w górnej szczęce 20-28, w żuchwie 28 zębów. Dolne kości gardłowe zrośnięte w silne płytki żujące. Łuski duże, koliste, wzdłuż linii bocznej od 31 do 35. Płetwa grzbietowe długa, niepodzielona podparta 12–15 twardymi i 9-11 miękkimi promieniami. Płetwa odbytowa podparta 3 twardymi i 8–10 miękkimi promieniami.

Ubarwienie przeważnie piaskowoszare, czasami popielatoszare, żółtawe lub zielonkawe. Na spodzie podstawy płetwy ogonowej i na nasadzie pierwszego promienia płetwy grzbietowej po jednej czarnej plamie. Samce dojrzałe płciowo z niebieskozielono paskowanymi pokrywami skrzelowymi, czarną plamą powyżej płetwy piersiowej, niebiesko obrzeżonymi płetwami grzbietową i odbytową. Samice brązowoszare z dwiema podłużnymi smugami.

Odżywia się drobnymi skorupiakami i mięczakami.

Tarło odbywa się od maja do czerwca. Samce budują na dnie piaszczystym gniazdo z fragmentów glonów, obsypuje piaskiem. Następnie broni złożonej ikry, a także doprowadza do gniazda świeżą wodę wachlowaniem płetw.

• Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-306-2. Brak numerów stron w książce
• Symphodus cinereus (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 8 października 2010]
• Symphodus (Crenilabrus) cinereus. WoRMS World Register of Marine Species. [dostęp 2010-10-08]. (ang.).