Symposiachrus

Symposiachrus[1]
Bonaparte, 1854[2]
Ilustracja
Monareczka okularowa (S. trivirgatus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

monarki

Rodzaj

Symposiachrus

Typ nomenklatoryczny

Drymophila trivirgata Temminck, 1826

Synonimy
Gatunki

23 gatunki – zobacz opis w tekście

Symposiachrusrodzaj ptaków z rodziny monarek (Monarchidae).

Rozmieszczenie geograficzne

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Nowej Gwinei, Małych Wyspach Sundajskich, Molukach, Wyspach Kai, Kofiau, Biak, Wyspach Admiralicji, Archipelagu Bismarcka i Wyspach Salomona[10].

Morfologia

Długość ciała 14–18 cm; masa ciała 9–26,5 g[11].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1854 roku francuski zoolog Charles-Lucien Bonaparte w artykule poświęconym notatkom o zbiorach przywiezionych w 1853 roku przez pana A. Delattre’a zebranych podczas jego podróży do Kalifornii i Nikaragui, opublikowanym w czasopiśmie Comptes Rendus Hebdomadaires des Séances de l’Académie des Sciences[2]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) monareczka okularowa (S. trivirgatus).

Etymologia

  • Symposiachrus (Symposiarchus): gr. συν sun, συμ sum ‘razem’; ποσις posis ‘mąż’; αχρως akhrōs ‘blady’[3].
  • Heteranax: gr. ἑτερος heteros ‘inny’; αναξ anax, ανακτος anaktos ‘monarcha, władca’[12]. Typ nomenklatoryczny (oznaczenie monotypowe): Monarcha mundus P.L. Sclater, 1883.
  • Bathmisyrma: gr. βαθμις bathmis, βαθμιδος bathmidos ‘krok’, od βαθμος bathmos ‘krok’, od βαινω bainō ‘chodzić’; συρμα surma, συρματος surmatos ‘szata z długim trenem’, od συρω surō ‘ciągnąć za sobą’[13]. Typ nomenklatoryczny (oryginalne oznaczenie): Bathmisyrma rufum Reichenow, 1897 (= Tchitrea rubiensis A.B. Meyer, 1874).
  • Penemonarcha: łac. pene ‘prawie’; rodzaj Monarcha Vigors & Horsfield, 1827 (monarka)[14]. Typ nomenklatoryczny (oznaczenie monotypowe): Monarcha axillaris Salvadori, 1876.
  • Piezormona: zbitka wyrazowa nazw rodzajów: Piezorhynchus Gould, 1841 (monareczka ) i Monarcha Vigors & Horsfield, 1827 (monarka)[15]. Typ nomenklatoryczny (oryginalne oznaczenie): Monarcha everetti E. Hartert, 1896.
  • Monarchalba: rodzaj Monarcha Vigors & Horsfield, 1827 (monarka); łac. albus ‘biały’[16]. Typ nomenklatoryczny (oryginalne oznaczenie): Monarcha menckei Heinroth, 1902.
  • Lorimonarcha: zbitka wyrazowa epitetu gatunkowego Monarcha loricatus Wallace, 1863[17]. Typ nomenklatoryczny (oryginalne oznaczenie): Monarcha loricatus Wallace, 1863.

Podział systematyczny

Gatunki z tego taksonu często zaliczane są do rodzaju Monarcha. Do rodzaju należą następujące gatunki[18]:

Uwagi

  1. Wariant pisowni Symposiachrus Bonaparte, 1854; gr. συμποσιον sumposion „uczta, biesiada, goście”; αρχος arkhos „wódz”[3].

Przypisy

  1. Symposiachrus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. 1 2 Ch.-L. Bonaparte. Notes sur les Collections rapportées en 1853, par M.A. Delattre, de son vojage en Californie et dans le Nicaragua. „Comptes Rendus Hebdomadaires des Séances de l’Académie des Sciences”. 38, s. 650, 1854. (fr.).
  3. 1 2 The Key to Scientific Names, Symposiachrus [dostęp 2023-06-27].Błąd w przypisach:

    Nieprawidłowy znacznik <ref>; nazwę „Symposiachrus” zdefiniowano więcej niż raz z różną zawartością

    BŁĄD PRZYPISÓW
  4. C.J. Sundevall: Methodi naturalis avium disponendarum tentamen. Försök till fogelklassens naturenliga uppställnung. Stockholm: Samson & Wallin, 1872, s. 45. (szw.  łac.).
  5. J. Gould & R.B. Sharpe: The birds of New Guinea and the adjacent Papuan islands: including many new species recently discovered in Australia. Cz. 2. London: Henry Sotheran & Co, 1875–1888, s. ryc. i tekst. (ang.).
  6. A. Reichenow. Neue Arten von Kaiserwilhelnisland. „Ornithologische Monatsberichte”. 5 (10), s. 161, 1897. (niem.).
  7. G.M. Mathews: The Birds of Australia. Cz. 9. London: H.F. & G. Witherby, 1921–1922, s. 93. (ang.).
  8. G.M. Mathews. Nomenclatural notes. Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 45 (295), s. 87, 1925. (ang.).
  9. 1 2 G.M. Mathews. Nomenclatural notes. Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 45 (296), s. 94, 1925. (ang.).
  10. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (redaktorzy), Monarchs [online], IOC World Bird List (v13.1) [dostęp 2023-06-27] (ang.).
  11. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Monarch Flycatchers (Monarchidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, Symposiachrus, DOI: 10.2173/bow.monarc2.01 [dostęp 2023-06-27] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  12. The Key to Scientific Names, Heteranax [dostęp 2023-06-27].
  13. The Key to Scientific Names, Bathmisyrma [dostęp 2024-11-20].
  14. The Key to Scientific Names, Penemonarcha [dostęp 2023-06-27].
  15. The Key to Scientific Names, Piezormona [dostęp 2023-06-27].
  16. The Key to Scientific Names, Monarchalba [dostęp 2023-06-27].
  17. The Key to Scientific Names, Lorimonarcha [dostęp 2023-06-27].
  18. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko, Rodzina: Monarchidae Bonaparte, 1854 – monarki – Monarchs (wersja: 2024-10-13), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2024-11-20].

Bibliografia

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).