Szaman morski

Szaman morski – zbiór opowiadań Karola Olgierda Borchardta; pierwsze wydanie 1985, kilkukrotnie wznawiany.

Książka przyniosła popularność pisarzowi[1]. Leszek Prorok opisał ją jako "sławetną"[2]. Zawiera szereg odwołań do Trylogii Sienkiewicza[1].

W anegdotycznych opowiadaniach autor ukazuje postać Eustazego Borkowskiego, dowódcy polskich transatlantyków w dwudziestoleciu międzywojennym, zwłaszcza podczas jego służby na stanowisku kapitana SS „Kościuszko”[3]. Książka "rozsławiła" postać Borkowskiego[4].

Według autora zamysł napisania tej książki powstał w Szkocji, po katastrofie transatlantyku MS „Piłsudski”, kiedy Borchardt spędzał bezsenne noce walcząc ze skrzepem mózgu. Po recenzjach Wańkowicza i Terleckiego powstało siedemnaście opowiadań, które dopiero w roku 1985 doczekały się wspólnego wydania.

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 Joanna Rusin, Kiemlicze pomogli. O Sienkiewiczowskich odniesieniach w prozie Karola Olgierda Borchardta, „Tematy i Konteksty”, 10 (5), 2015, s. 306–310, ISSN 2719-8561 [dostęp 2024-12-25].
  2. ↑ Leszek Prorok, Szkice baltyckie i inne, Zaklad Narodowy im. Ossolińskich, Wydawn., 1972, s. 126 [dostęp 2024-12-25].
  3. ↑ Monika Mynarska, Korzyści płynące z rodzicielstwa w perspektywie biegu życia, University of Warsaw Press, 2020, s. 171 [dostęp 2024-12-25].
  4. ↑ Małgorzata Sokołowska, Izabella Greczanik-Filipp, Wiesława Kwiatkowska, Encyklopedia Gdyni, Verbi Causa, 2006, s. 77, ISBN 978-83-921571-8-2 [dostęp 2024-12-25].

Bibliografia

  • Karol Olgierd Borchardt: Szaman morski: Opowiadania, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1985, ISBN 83-215-5190-4
  • Wydanie 2. tamże, 1988; wydanie 3 Gdynia, Oficyna Wydawnicza Miniatura 1998; wydanie 4. tamże, 2005 (Utwory zebrane, t. 3)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.