Szarańcza pustynna
| Schistocerca gregaria | |||
| (Forskål, 1775) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
Cyrtacanthacridinae | ||
| Rodzaj |
Schistocerca | ||
| Gatunek |
szarańcza pustynna | ||
| Synonimy | |||
| |||
Szarańcza pustynna (Schistocerca gregaria) – gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny szarańczowatych (Acrididae), zdolny do wytwarzania fazy stadnej, groźny szkodnik upraw, szczególnie we wschodniej Afryce i Indiach[1]. Jest polifagiem. Został opisany naukowo z Egiptu[2]. Od szarańczy wędrownej różni się obecnością wyrostka na przedtułowiu[1].
Charakterystyka
- Wielkość
Osiąga długość 6 cm i wagę około 2 g.
- Ubarwienie
Zmienne, lecz zazwyczaj brązowe z żółtymi plamami.
- Pokarm
Dziennie jest w stanie zjeść pokarm o wadze równej masie ciała (2g), pożywieniem mogą być wszystkie rośliny znajdujące się w okresie wegetacyjnym włączając w to zboża i inne rośliny uprawne. Ze względu na rozmiary gromad w jakich żyją, szkody przez nie dokonywane są ogromne[3].
- Występowanie
Występuje od zachodniej Afryki do Indii, na stepach, sawannach, polach i terenach uprawnych[1]. Naturalnymi granicami ich występowania są wysokie łańcuchy górskie, gdzie temperatura jest dla nich zbyt niska.
- Tryb życia
Prowadzi samotny tryb życia do rozpoczęcia pory deszczowej, kiedy to organizuje się w duże grupy, zmienia formę z osiadłej na wędrowną (objawia się to zmianą ubarwienia) i rozmnaża się. Cykl życiowy składa się z trzech etapów: jaja, larwy i oskrzydlonej formy dorosłej[4]. Dojrzewanie młodych osobników może trwać dwa do czterech tygodni, kiedy dostępność pożywienia i pogoda są odpowiednie, ale może też zająć aż sześć miesięcy jeśli warunki są niesprzyjające. Szarańcza pustynna potrafi bardzo szybko migrować w gromadach liczących do 50 miliardów osobników, dziennie jest w stanie przemieścić się na odległość do 200 kilometrów.
- Zachowanie
U szarańczy pustynnej endosymbionty uczestniczą w produkcji różnorodnych związków chemicznych. Mikroflora jelita produkuje związki fenolowe wpływające na społeczne zachowania owadów. Niektóre produkty metabolizmu symbiotycznych bakterii są niezbędne do produkcji feromonów ważnych podczas grupowania się szarańczy pustynnej[5].
- Rozmnażanie
Samice składają jaja zgrupowane w pakietach w wilgotnej, piaszczystej glebie[3].
Hodowla i wykorzystanie jako zwierzęta karmowe
Szarańcza pustynna podobnie jak inne owady prostoskrzydłe jest wykorzystywana jako zwierzę karmowe przez hodowców gadów.
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 Henryk Sandner: Owady. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1990. ISBN 83-01-08369-7.
- ↑ Eades, D.C.; D. Otte; M.M. Cigliano & H. Braun: Orthoptera Species File Online: species Schistocerca gregaria (Forskål, 1775). [dostęp 2010-10-05]. (ang.).
- 1 2 P. M. Symmons, K. Cressman. Desert Locust Guidelines: Biology and behaviour. „FAO Desert Locust Guidelines”. 1, 2001. Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa. (ang.).
- ↑ Desert locust: Life cycle. Humanity Development Library. [dostęp 2015-06-01]. (ang.).
- ↑ Dillon R., Charnley K., Mutualism between the desert locust Schistocerca gregaria and its gut microbiota., „Res. Microbiol.”, 153, 2002, s. 503-509.