Szczelina w Łysych Skałach Trzecia
![]() Plan | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel |
prywatny |
| Długość |
6 m |
| Wysokość otworów |
467 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
87 m |
| Ekspozycja otworów |
ku NE, S |
| Kod |
J.Olk.I-08.69 |
Położenie na mapie gminy Jerzmanowice-Przeginia ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego ![]() | |
| Strona internetowa | |
Szczelina w Łysych Skałach Trzecia – szczelina w Łysych Skałach wznoszących się w orograficznie prawych zboczach Doliny Szklarki[1]. Pod względem geograficznym jest to obszar Wyżyny Olkuskiej wchodzący w skład Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2], administracyjnie znajduje się we wsi Jerzmanowice w gminie Zabierzów, w powiecie krakowskim, w województwie małopolskim[3].
Jest to szczelina między dwoma Łysymi Basztami. Od góry zamknięta jest zaklinowanymi skalnymi blokami znajdującymi się na dwóch poziomach. Zamknięcie to nie jest szczelne i miejscami prześwituje światło. Szczelina ma szerokość 0,5 m i wysokość do 3,5 m. Oberwane ze stropy skalne bloki utworzyły na jej dnie progi[1].
Szczelina powstała w wapieniach późnej jury. Namulisko składa się z oberwanych skał, drobniejszego gruzu i gleby. Na ścianach są wżery, otworki, ospa krasowa, a miejscami nacieki w postaci grzybków naciekowych i skonsolidowanego mleka wapiennego. Szczelina jest przewiewna, widna i poddana wpływom środowiska zewnętrznego. W lepiej naświetlonych miejscach przy otworach na ścianach szczeliny rozwijają się glony, mchy i porosty. W szczelinie występują pająki z rodzaju Meta i ślimaki[1].
Szczelina nie była wzmiankowana w literaturze. Po raz pierwszy opisała ją Izabella Luty. Ona też w maju 2015 r. sporządziła jej plan[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 Izabella Luty, Szczelina w Łysych Skałach Trzecia [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2020-11-25].
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2020-03-14].

_location_map.png)





.jpg)
.jpg)