Szkoła Topografów Wojskowych
| Państwo | |
|---|---|
| Adres |
Szkoła Topografów Wojskowych, w literaturze także Wojskowa Szkoła Topograficzna (ros. Военно-топографическое училище) – rosyjska instytucja edukacyjna, istniejąca w Petersburgu, której ukończenie dawało absolwentom wykształcenie średnie specjalne (wojskowe - oficer topografii)[1].
Historia szkoły
Jesienią 1822 roku otwarto Petersburską Szkołę Topografów, której celem było uzupełnienie Korpusu Topografów Wojskowych. Od 1832 - Szkoła Topografów, od 1863 - Kolegium Topografów, od 01.08.1867 - Szkoła Topografów Wojskowych (Wojskowa Szkoła Topograficzna). Szkoła składała się z 1 kompanii, liczba podchorążych była niewielka (w 1912 r. – 50 podchorążych), w przededniu I wojny światowej – 100 osób. Celem szkoły było szkolenie i przygotowywanie oficerów do korpusu topografów wojskowych w celu opracowywania prac trygonometrycznych, topograficznych i kartograficznych. Studia trwały 3 lata, trzeci kurs był fakultatywny i szkolił oficerów triangulacyjnych. Po wybuchu I wojny światowej szkoła zmieniła cykl nauczania na ośmiomiesięczny. Absolwenci otrzymywali stopień chorążego. Latem 1917 roku praktyczne ćwiczenia terenowe dla podchorążych odbywały się w rejonie miast Wołsk i Chwalińsk w guberni saratowskiej. Łącznie przebazowano 323 kadetów i 32 oficerów wraz z odpowiednim wsparciem logistycznym. Jesienią Rząd Tymczasowy podjął decyzję o ewakuacji wszystkich służb i majątku szkoły z Piotrogrodu do Chwalińska.
W ciągu 95 lat od 1822 do 1917 roku Szkoła Topografów (Szkoła Topografów, Wojskowa Szkoła Podchorążych Topografii) wykształciła ponad 1500 oficerów – topografów wojskowych.
Rozwiązano ją 6 listopada 1918. W lutym 1918 r. na jej terenie otwarto I Radzieckie Dowódcze Kursy Piechoty Armii Czerwonej[2].
Komendanci szkoły
- 06.03.1886 - 11.03.1903 - generał major, od 30.08.1894 generał porucznik Nikołaj Artamonow;
- 20.03.1903 - 08.04.1911 – generał major, od 1904 generał porucznik Iliodor Pomierancew;
- 27.04.1911 - po 01.01.1916 - pułkownik, od 12.06.1913 - generał major Nikołaj Niedzwiedzki;
- 31.05.1917 - 03.04.1918 – pułkownik Iwan Swiszczew p.o. komendanta szkoły[3].
Absolwenci szkoły
W nawiasie obok nazwiska podano rok ukończenia szkoły.
Polacy - późniejsi generałowie:
Przypisy
- ↑ Военные училища (1798-1919); w: Путеводители по российским архивам, 2021
- ↑ praca zbiorowa, Военно-топографическое училище [online], Oficery RIA (Офицеры РИА) [dostęp 2025-03-30] (ros.).
- ↑ https://ria1914.info/index.php/%D0%9C%D0%B8%D1%85%D0%B0%D0%B9%D0%BB%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B5_%D0%B0%D1%80%D1%82%D0%B8%D0%BB%D0%BB%D0%B5%D1%80%D0%B8%D0%B9%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B5_%D1%83%D1%87%D0%B8%D0%BB%D0%B8%D1%89%D0%B5 Михайловское артиллерийское училище, ostatni dostęp 3 kwietnia 2025
- ↑ https://www.polskipetersburg.pl/images/upload/biblioteka/Polacy_na_petersburskich_uczelniach_wojskowych_Mariusz_Kulik.pdf Mariusz Kulik, Polacy na petersburskich uczelniach wojskowych. Dostęp: 1 kwietnia 2025