Szukiszki

Szukiszki
Šukiškės
Państwo

 Litwa

Okręg

 wileński

Rejon

wileński

Gmina

Bujwidze

Populacja
 liczba ludności


7
(2011)

Położenie na mapie rejonu wileńskiego
Mapa konturowa rejonu wileńskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Szukiszki”
Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Szukiszki”
Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Mapa konturowa Polski w 1939 r., u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Szukiszki”
Ziemia54°50′38″N 25°36′40″E/54,844000 25,611000

Szukiszki (lit. Šukiškės) – wieś na Litwie, w okręgu wileńskim w rejonie wileńskim, w gminie Bujwidze, na północny wschód od Wilna.

Historia

Wzmiankowana w wieku XVI, kiedy dokumentach źródłowych ze spisu w 1577 wspomniany jest tu chłop Maciej Szukień, od którego nazwiska wywodzi się najpewniej pierwotna nazwa Szukiszek – Szukiany.

W 1704 wieś Szukiany, liczącą wówczas 4 włóki[a], położoną w sąsiedztwie Majkun (własnością zakonu karmelitanek bosych, dziś Maikūnai), Żwinian (własnością jezuitów, dziś Žvynėnai) i Świętnik (majątku katedry wileńskiej) król polski August II Sas nadał w 1704 wraz z zaściankami Kureliszki i Pryciuliszki (dzisiejsze Pričiūnai, tj. Pryciuny) Dominikowi Szaniawskiemu.

W dokumencie z roku 1722 Szukiszki-Szukiany liczyła 13 włók, przy czym wspomina się, iż 8 z nich stało odłogiem. Wieś złożona wówczas z 4 gospodarstw wchodziła wówczas w skład ekonomii wileńskiej. W drugiej połowie XVIII wieku wieś zamieszkana była głównie przez członków rodziny Wapsów. W 1790 Ekonomię Wileńską uchwałą sejmową objęli Radziwiłłowie. Wojewoda Karol Stanisław Radziwiłł zw. „Panie Kochanku” odstąpił Szukiszki i okoliczne zaścianki księciu Michałowi Ogińskiemu, który wkrótce sprzedał je Józefowi Kolińskiemu, a ten w 1791 – byłemu komisarzowi porządkowemu powiatu wileńskiego Antoniemu Trappowi, który w nieodległych od Szukiszek wsi Pryciuny zbudował swoją rezydencję, odległą od Szukiszek o 2,5 wiorsty[b].

W roku 1877 Szukiszki liczyły 9 włók i były zamieszkane przez czterech gospodarzy: Ignacego Jarmołowskiego, Antoniego Ajewskiego, Jana Boguckiego i Józefa Kuleszę. W tym okresie majątek kupił Józef Gulbinowicz, dziadek kardynała Henryka Gulbinowicza. Pod koniec wieku XIX okoliczne wsie wykupywane były przez gospodarzy – dzierżawców gruntów, w 1899 grunty w Szukiszkach należały w znacznym stopniu do Wąsewiczów.

W dwudziestoleciu międzywojennym zaścianek leżący w Polsce, w województwie wileńskim[c], w powiecie wileńsko-trockim, do 1 kwietnia 1927 w gminie Bystrzyca, następnie w gminie Niemenczyn[1][2].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 na niepodległej Litwie.

W 2001 r. mieszkało tu 6 osób. W okresie niepodległej Republiki Litewskiej korzystając z ustawy reprywatyzacyjnej pozwalającej na przenoszenie ziemi w zamian za znacznie mniejszy obszar pod Kownem, Vytautas Landsbergis otrzymał 9-hektarowy las położony w Szukiszkach[3].

Uwagi

  1. 1 włóka nowochełmińska – ok. 18 hektarów.
  2. Wiorsta – od 1835 r. ok. 1067 metrów.
  3. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Miejscowość leżała w Ziemi Wileńskiej (1922 - 1926), następnie w województwie wileńskim (1926 - 1945).

Przypisy

  1. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej.. T. I. Województwo wileńskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1938.
  2. Dz.U. z 1927 r. nr 24, poz. 189
  3. Edyta Maksymowicz, Nasz patriotyzm, ich szowinizm?, Wilnoteka.

Bibliografia