Tężnica wytworna
| Ischnura elegans | |||||
| (Vander Linden, 1820) | |||||
![]() Samica (forma barwna infuscans-obsoleta) | |||||
![]() Samiec | |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | |||||
| Typ | |||||
| Podtyp | |||||
| Gromada | |||||
| Podgromada | |||||
| Rząd | |||||
| Podrząd | |||||
| Nadrodzina | |||||
| Rodzina | |||||
| Rodzaj | |||||
| Gatunek |
tężnica wytworna | ||||
| |||||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||||
![]() | |||||
Tężnica wytworna, tężnica okazała (Ischnura elegans) – gatunek owada z rzędu ważek, podrzędu ważek równoskrzydłych i rodziny łątkowatych (Coenagrionidae). Jest jedną z najbardziej rozprzestrzenionych i pospolitych ważek równoskrzydłych; występuje od Europy Zachodniej po Japonię[2].
_nymph.jpg)
W Polsce pospolita w całym kraju, w Tatrach stwierdzona do 1226 m n.p.m.[3] Występuje nad brzegami wód wolno płynących i stojących, a nawet nad słonawymi wodami Zalewu Szczecińskiego i Wiślanego[3]. Zimują larwy, osobniki dojrzałe występują od początku maja do września[4].
Imago osiąga długość ciała 34 mm, rozpiętość skrzydeł 42 mm[4]. Larwa ma długość ciała 13–15 mm[3]. Dorosłe samice występują w trzech polimorficznych formach barwnych[3][5]:
- forma typowa (typica lub androchrome) – ubarwienie podobne do samców, głównie niebieskie
- forma zielona (infuscans)
- forma różowo-zielona (infuscans-obsoleta)
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 D. Paulson, M. Schorr & C. Deliry: World Odonata List. 2022-05-22. [dostęp 2022-05-24]. (ang.).
- 1 2 Ischnura elegans, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- 1 2 3 4 Ewa Miłaczewska: Tężnica wytworna Ischnura elegans. [w:] wazki.pl [on-line]. [dostęp 2022-05-24].
- 1 2 Jacek Wendzonka. Klucz do oznaczania dorosłych ważek (Odonata) Polski (pdf). „Odonatrix – Biuletyn Sekcji Odonatologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego”. 1 (Suplement), czerwiec 2005. ISSN 1733-8239.
- ↑ Gosden TP, Svensson EI. Female Sexual Polymorphism and Fecundity Consequences of Male Mating Harassment in the Wild. „PLoS ONE”. 2 (6), s. e580, 2007. DOI: 10.1371/journal.pone.0000580. (ang.).
_teneral_female_violacea.jpg)

