Tadeusz Buczek (1904–1940)
.JPG) | |
 kapitan lekarz | |
| Data i miejsce urodzenia |
7 lipca 1904 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
wiosna 1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1920–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
lekarz kadry |
| Główne wojny i bitwy |
wojna polsko-bolszewicka |
| Odznaczenia | |
_BAR.svg.png){kind=small}   | |
Tadeusz Karol Buczek (ur. 7 lipca 1904 w Jelicze, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – kapitan lekarz Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się jako syn Stanisława i Franciszki z Rejowskich[1]. Po wybuchu wojny polsko-bolszewickiej ochotniczo zgłosił się do Wojska Polskiego w 1920[1]. Walczył w szeregach 17 pułku piechoty[1]. Został absolwentem Centrum Wyszkolenia Sanitarnego. Ukończył studia medycyny na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego w 1933.
Został awansowany do stopnia podporucznika w korpusie oficerów sanitarnych w 1933[2]. W 1934 został przydzielony jako lekarz do 2 Szpitala Okręgowego.
Po wybuchu II wojny światowej, po kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę został aresztowany przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie w Starobielsku[1]. Wiosną 1940 wraz z innymi jeńcami osadzonymi w Starobielsku został przewiezieni do Charkowa i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Charkowie oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Pogrzebano go potajemnie w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach[1], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[3]. Figuruje na Liście Starobielskiej NKWD, pod poz. 80[1].
Upamiętnienie
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora[4][5][6]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[7][8][9].
Ordery i odznaczenia
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 48.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych korpusu sanitarnego 1934 r.. stankiewicze.com. [dostęp 2014-04-23].
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 29 [dostęp 2024-10-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
- ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
- ↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
- ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 119, poz. 280 „za zasługi w służbie wojskowej”.
Bibliografia
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.