Tadeusz Jastrzębiec-Bobrowski
| Data i miejsce urodzenia |
4 czerwca 1876 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
31 stycznia 1936 |
| Zawód, zajęcie |
artysta fotograf |
| Narodowość |
polska |
| Odznaczenia | |
Tadeusz Jastrzębiec-Bobrowski (ur. 4 czerwca 1876 w Koropcu, zm. 31 stycznia 1936 w Warszawie) – polski artysta fotograf[1]. Członek rzeczywisty Fotoklubu Polskiego[2][3][4]. Prezes Zarządu Związku Polskich Towarzystw Fotograficznych[5][4][6]. Prezes Zarządu oraz prezes honorowy Polskiego Towarzystwa Fotograficznego[7][6]. Orędownik i popularyzator sztuki fotograficznej w Polsce[7][6]. Major Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej[1].
Życiorys
W 1889 roku podjął naukę zawodu w drukarni w Kołomyi – w 1901 został dyrektorem drukarni Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie[1]. W późniejszym czasie był dyrektorem wydawnictwa oraz drukarni dziennika porannego Kurier Lwowski[1]. W 1914 został żołnierzem Legionów Polskich – uczestniczył w walkach, w czasie kampanii w Karpatach (1914–1915)[1]. W 1918 przeniesiony na front włoski[1]. Po zakończeniu działań wojennych został komendantem Wojskowego Zakładu Karnego w Warszawie[1], w 1920 roku został zatrudniony w warszawskiej Komendzie Miasta[1], od 1923 roku – do śmierci był dyrektorem Głównej Drukarni Wojskowej w Warszawie[1][5].
Tadeusz Jastrzębiec-Bobrowski był związany z warszawskim środowiskiem fotograficznym – aktywnie uczestniczył w pracach Polskiego Towarzystwa Fotograficznego, będąc jego członkiem rzeczywistym oraz członkiem Zarządu PTF[1][7][4]. W latach 1928–1930 oraz w latach 1935–1936 pełnił funkcję prezesa Zarządu PTF[1][4][6][8]. W późniejszym czasie został prezesem honorowym Polskiego Towarzystwa Fotograficznego[7]. W latach 1935–1936 był również prezesem Zarządu Związku Polskich Towarzystw Fotograficznych w Polsce[5][4][8]. Był orędownikiem zorganizowanego i zjednoczonego ruchu fotograficznego w Polsce oraz popularyzatorem polskiej fotografii – pisał m.in. artykuły do ówczesnej specjalistycznej prasy fotograficznej[1][7]. W 1936 roku został przyjęty w poczet członków rzeczywistych Fotoklubu Polskiego[2][3][5].
Tadeusz Jastrzębiec-Bobrowski zginął śmiercią samobójczą w budynku Głównej Drukarni Wojskowej w Warszawie, w dniu 31 stycznia – pochowany w dniu 5 lutego 1936 roku, w kwaterze legionistów Cmentarza Wojskowego na Powązkach[1][4].
Odznaczenia
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie);
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1923);
- Medal 3 Maja (1925);
- Złoty Krzyż Zasługi;
- Krzyż Niepodległości (1930);
- Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych (1931);
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 (1928);
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości (1929);
Źródło[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Edukacja Plastyczna XI - Fotografia, s. 135 [online], web.archive.org, 13 maja 2019 [dostęp 2019-05-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-13].
- 1 2 Fotoklub Polski [online], web.archive.org, 17 maja 2018 [dostęp 2019-05-13] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-17].
- 1 2 Historia powstania Związku Polskich Artystów Fotografików - Związek Polskich Artystów Fotografików [online], web.archive.org, 17 maja 2018 [dostęp 2019-05-13] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-17].
- 1 2 3 4 5 6 Przegląd Fotograficzny (02)1936 [online], web.archive.org, 13 maja 2019 [dostęp 2019-05-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-13].
- 1 2 3 4 Wacław Żdżarski – Historia fotografii warszawskiej, s. 151, 152, 160. Wydawca – Państwowe Wydawnictwo Naukowe (1974).
- 1 2 3 4 Bobrowski - Jastrzębiec Tadeusz (1876 - 1936) [online], web.archive.org, 13 maja 2019 [dostęp 2019-05-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-13].
- 1 2 3 4 5 Ignacy Płażewski – Spojrzenie w przeszłość polskiej fotografii, s. 274, 347, 350, 354, 362. Wydawca – Państwowy Instytut Wydawniczy (1982). ISBN 83-06-00100-1.
- 1 2 Tadeusz Bobrowski-Jastrzębiec ● Biografia, dzieła, wystawy ● Artinfo.pl [online], web.archive.org, 13 maja 2019 [dostęp 2019-05-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-13].
Bibliografia
- Ignacy Płażewski – Dzieje polskiej fotografii.. publio.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-13)].