Tadeusz Tyczyński
 podporucznik | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
d-ca drużyny III plutonu Felek 2. kompanii Rudy batalionu „Zośka” |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
_BAR.svg.png){kind=small} | |
Tadeusz Tyczyński ps. Pudel, Topora (ur. 7 lutego 1923[1], zm. 3 sierpnia 1944 w Warszawie) – podporucznik, w powstaniu warszawskim dowódca drużyny w plutonie „Felek” 2. kompanii „Rudy” III batalionu „Zośka” Zgrupowania „Radosław” Armii Krajowej.
Był uczniem I Państwowego Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie[2]. Działał w 80 Drużynie Harcerskiej im. Jędrzeja Śniadeckiego[3]. Podczas okupacji niemieckiej służył w polskim podziemiu zbrojnym. Podczas powstania warszawskiego walczył na Woli. Poległ 3. dnia walk powstańczych 1944 w rejonie ul. Gęsiej, niedaleko więzienia „Gęsiówka”. Miał 21 lat. Jego symboliczna mogiła znajduje się na Powązkach Wojskowych obok kwater żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka”.
Został odznaczony Krzyżem Walecznych.
Był stryjecznym bratem Wiesława Tyczyńskiego (ps. „Olgierd”)[4].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 6. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2004. ISBN 83-11-09586-8
- ↑ Edmund Kujawski (red.), Witold Grabski (red.): „Pochodem idziemy...” Dzieje i legenda Szkoły im. Stefana Batorego w Warszawie. Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, 2003, s. 316. ISBN 83-06-02325-0.
- ↑ 80 Drużyna Harcerska im. Jędrzeja Śniadeckiego. [dostęp 2007-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-09)].
- ↑ Relacja Tadeusza Sumińskiego w Archiwum Historii Mówionej MPW