Tadeusz Wąsowski

Tadeusz Wąsowski
Tadzik
podpułkownik tytularny podpułkownik tytularny
Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1914
Warszawa

Data śmierci

15 sierpnia 2007

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Armia Krajowa

Jednostki

batalion „Chrobry I”

Stanowiska

dowódca plutonu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (od 1941) Krzyż Partyzancki Warszawski Krzyż Powstańczy Srebrny Krzyż Zasługi Krzyż Armii Krajowej Medal za Warszawę 1939–1945 Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
Odznaka Grunwaldzka
Grób Tadeusza Wąsowskiego na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie

Tadeusz Wąsowski, ps. „Tadzik” (ur. 26 lipca 1914 w Warszawie, zm. 15 sierpnia 2007) – polski żołnierz podziemia, podpułkownik WP w stanie spoczynku, w momencie śmierci był ostatnim żyjącym oficerem batalionu „Chrobry I”, w powstaniu warszawskim dowodził plutonem.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Władysława i Aleksandry Wąsowskich[1]. W 1933 ukończył I Gimnazjum Miejskie im. gen. Sowińskiego[2]. W latach 1933–1934 odbył zasadniczą służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii.

W momencie wybuchu II wojny światowej walczył jako uczestnik polskiej wojny obronnej 1939. Podczas okupacji niemieckiej był członkiem ZWZ/AK, uczestniczył w powstaniu warszawskim jako podporucznik w batalionie „Chrobry I”, gdzie dowodził plutonem. W sierpniu 1944, jego pluton dokonał między innymi zdobycia niemieckich magazynów na Stawkach gdzie łupem powstańców padło działo przeciwpancerne z ciągnikiem z amunicją. Brał także udział w walkach w Banku Polskim, gdzie został ranny. Kanałami przeszedł ze Starego Miasta do Śródmieścia, pozostając w szpitalu na Powiślu, a następnie na ul. Hożej do końca powstania.

Absolwent Akademii Nauk Politycznych, długoletni pracownik NBP.

Był mężem Alfredy z domu Rydel (1912–1986).

Pochowany 22 sierpnia 2007, na cmentarzu komunalnym Północnym na Wólce Węglowej w Warszawie (kwatera W-XI-9-6-16)[3].

Ordery i odznaczenia

Źródło:[1].

Przypisy

  1. 1 2 Powstańcze Biogramy - Tadeusz Wąsowski [online], www.1944.pl [dostęp 2018-11-16] (ang.).
  2. ↑ Maria Durakowa, Maria Lasecka, Hanna Gruchalska-Kwaśniewska, III Liceum Ogólnokształcące im. Generała Sowińskiego 1923–1998: dawne I-sze Gimnazjum Męskie im. Jenerała Sowińskiego Magistratu M. St. Warszawy, wyd. 1, Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Szkoły im. Generała Sowińskiego, 1998, s. 44, ISBN 83-910546-0-8 (pol.).
  3. ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2024-09-19].
  4. ↑ M.P. z 2007 r. nr 18, poz. 208 „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych w kraju, za upowszechnianie wiedzy o dziejach Narodu Polskiego”.
  5. ↑ Ordery dla zasłużonych, prezydent.pl [dostęp 2024-09-19].
  6. ↑ Lista odznaczonych Warszawskim Krzyżem Powstańczym. „Stolica”. Rok XXXVII, Nr 27 (1800), s. 15, 19 września 1982. Warszawa: Warszawskie Wyd. Prasowe RSW „Prasa-Książka-Ruch”. [dostęp 2024-09-19].
  7. ↑ M.P. z 1955 r. nr 86, poz. 1039 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie finansów”.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.