Talar (1811–1814)
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ monety | |
| Nominał | |
| Rocznik |
1811, 1812, 1814 |
| Emisja | |
| Mennica | |
| Nakład |
53 884 sztuk |
| Data emisji |
1811 |
| Data wycofania | |
| Opis fizyczny | |
| Masa |
22,8 g |
| Średnica |
38 mm |
| Materiał |
srebro Ag719 |
| Rant |
ozdobny z ornamentem |
| Stempel | |
Talar (1811–1814) – moneta talarowa Księstwa Warszawskiego, o równowartości 6 złotych, bita na podstawie dekretu Fryderyka Augusta, króla saskiego, księcia warszawskiego, z 25 czerwca 1810 r.[1]
Awers
Na tej stronie umieszczono prawy profil popiersia księcia warszawskiego Fryderyka Augusta, dookoła otokowy napis:
FRID. AVG. REX SAX. DUX VARSOV.
tzn. Fryderyk August król saski, książę warszawski[2].
Rewers
W centralnej części znajduje się herb sasko-polski – na dwupolowej tarczy nakrytej królewską koroną saską, w lewym polu herb saski, w prawym polu orzeł polski. Po bokach tarczy umieszczono dwie skrzyżowane gałązki palmowe, po obu stronach skrzyżowania gałązek znak intendenta mennicy w Warszawie – I.B. (Jakub Benik 1811, 1812, 1814). U góry, po obydwu stronach korony, znajduje się rok bicia 18 11, 18 12 lub 18 14, na samym dole napis „TALAR”[3][4].
Opis
Monetę bito w mennicy w Warszawie, w srebrze próby 719, na krążku o średnicy 38 mm, masie 22,8 grama, z rantem ozdobionym ornamentem[2][5]. Według sprawozdań mennicy w latach 1811–1814 w obieg wpuszczono 53 884 sztuk talarów[6]. Stopień rzadkości poszczególnych roczników przedstawiono w tabeli[7]:
| Rocznik | Stopień rzadkości | Liczba egzemplarzy | Zdjęcie |
|---|---|---|---|
| talar 1811 | R3 | 601–3000 | |
| talar 1812 | R2 | 3001–15 000 |  |
| talar 1814 | R3 | 601–3000 |  |
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Karol Plage, Monety bite dla prowincyi polskich przez Astryię i Prusy oraz monety Wolnego Miasta Gdańska Księstwa Warszawskiego i w oblężeniu Zamościa, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne Komisja Numizmatyczna, 1970, s. 13-14.
- 1 2 Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003, s. 78-81.
- ↑ Tadeusz Kałkowski, Tysiąc lat monety polskiej, 1981, s. 367.
- ↑ Karol Plage, Monety bite dla prowincyi polskich przez Astryię i Prusy oraz monety Wolnego Miasta Gdańska Księstwa Warszawskiego i w oblężeniu Zamościa, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne Komisja Numizmatyczna, 1970, s. 30-31.
- ↑ Władysław Terlecki, Mennica Warszawska 1765-1965, Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1970, s. 270.
- ↑ Karol Plage, Monety bite dla prowincyi polskich przez Astryię i Prusy oraz monety Wolnego Miasta Gdańska Księstwa Warszawskiego i w oblężeniu Zamościa, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne Komisja Numizmatyczna, 1970, s. 15.
- ↑ Edmund Kopicki, Ilustrowany skorowidz pieniędzy polskich i z Polską związanych, Warszawa: Polskie Towarzystwo Numizmatyczne Zarząd Główny, 1995, s. 163-164.