Tarmo (1907)
 | |
| Bandera | |
|---|---|
| Dane podstawowe | |
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Data budowy |
1907 |
| Data wodowania |
1907 |
| Data oddania do eksploatacji |
1908 |
| Dane techniczne | |
| Wyporność |
2300 t |
| Długość całkowita (L) |
65,7 m |
| Szerokość (B) |
14,1 m |
| Zanurzenie (D) |
6 m |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik |
2 maszyny parowe |
| Moc silnika |
3850 KM |
| Prędkość maks. |
13,5 w. |
Tarmo – fiński lodołamacz o napędzie parowym, zbudowany w 1907 roku w Anglii. Obecnie statek muzeum w Kotce.
Budowa
Lodołamacz „Tarmo” został zbudowany w angielskiej stoczni Sir Armstrong Whitworth & Co z Newcastle na zamówienie urzędu pilotów morskich Wielkiego Księstwa Finlandii[1]. Projekt stanowił rozwinięcie wcześniej zbudowanego lodołamacza „Sampo”[2]. Wodowany został w 1907 roku, a przyjęty do eksploatacji w styczniu 1908 roku[1].
Opis
Lodołamacz miał wyporność standardową 2300 ton[2]. Długość całkowita wynosiła 65,7 m, szerokość 14,1 m, a zanurzenie 6 m[2]. Napęd stanowiły dwie maszyny parowe o mocy łącznej 3850 KM, z tego jedna główna, napędzająca śrubę na rufie, i jedna pomocnicza, napędzająca śrubę na dziobie[2]. Prędkość maksymalna wynosiła 13,5 węzła, a zasięg pływania 1460 mil morskich przy prędkości 11 w[2].
Do celów wojskowych lodołamacz mógł zostać uzbrojony w dwa działa kalibru 120 mm[2].
Służba
„Tarmo” wszedł do eksploatacji w styczniu 1908 roku[1]. Po wybuchu I wojny światowej w 1914 roku został zmobilizowany i wcielony do Floty Bałtyckiej Marynarki Wojennej Imperium Rosyjskiego[1]. Po wybuchu rewolucji bolszewickiej w Rosji, jak inne statki i okręty, został przejęty przez siły „czerwone”. W dniach 24–27 lutego 1918 roku asystował w ewakuacji przez zalodzoną Zatokę Fińską floty z Rewla (Tallinna) zagrożonego przez niemieckie wojska do Helsinek[3]. Po tym, 20 marca „Tamro” został zdobyty przez „białe” oddziały fińskie i uzbrojony[3][4]. Został użyty do akcji przeciw flocie bolszewickiej, usiłującej w marcu roku dokonać tzw. lodowego przejścia z Helsingforsu do Kronsztadu[1]. 31 marca koło wyspy Gogłand ostrzelał i zmusił do zawrócenia do Kronsztadu wysłany w tym celu bolszewicki lodołamacz „Jermak”[1]. Po wojnie domowej, „Tarmo” następnie nadal służył w okresie międzywojennym w niepodległej Finlandii[5].
Podczas wojny zimowej, „Tarmo” został w styczniu 1940 roku przebazowany do wschodniej części Zatoki Fińskiej, aby zrobić przejście w lodach i uniemożliwić ewentualne obejście po lodzie radzieckich czołgów[6]. 17 stycznia ostrzelał radziecki transportowiec „Kazachstan”[6]. 18 stycznia 1940 roku został poważnie uszkodzony 500-kilogramową bombą w część dziobową w porcie w Kotce przez sześć bombowców DB-3 1 Minowo-Torpedowego Pułku Lotniczego Floty Bałtyckiej, przy czym zginęło 39 członków załogi i 11 zostało rannych[6]. Lodołamacz wyremontowano do początku marca, po czym dalej kontynuował służbę[6].
Podczas służby „Tarmo” przeprowadził w lodach ponad 450 statków[1]. Po wycofaniu z eksploatacji, w 1992 roku został przekształcony na statek muzeum w Kotce[1].
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Kaszejew 2015 ↓, s. 32.
- 1 2 3 4 5 6 Daszjan 2005 ↓, s. 22.
- 1 2 Siergiej Winogradow, Aleksiej Fiedieczkin: Bronienosnyj kriejsier «Bajan» i jego potomki. Od Port-Artura do Moonzunda. Moskwa: Jauza / EKSMO, 2011, s. 198-200. ISBN 978-5-699-51559-2. (ros.).
- ↑ A. Car’kow. Lodowyj pochod Bałtfłota. „Morskaja Kollekcyja”. Nr 6/2018 (225), s. 13, 2018. (ros.).
- ↑ Kaszejew 2015 ↓, s. 31.
- 1 2 3 4 Mirosław Morozow: Torpiedonoscy Wielikoj Otieczestwiennoj. Ich zwali «smiertnikami». Moskwa: Jauza / Kollekcyja / Eksmo, 2011, s. 42. ISBN 978-5-699-46226-1. (ros.).
Bibliografia
- A. Daszjan. Korabli Wtoroj mirowoj wojny – WMS Polszy i stran Skandinawii (Danii, Norwiegii, Szwiecyi i Finlandii). „Morskaja Kollekcyja”. Nr 3/2005 (72), 2005. (ros.).
- L. Kaszejew. Wojenno-morskije siły Finlandii 1918 - 1945 gg. „Morskaja Kollekcyja”. Nr 2/2015 (185), 2015. (ros.).