Obóz Tarrafal

Obóz Tarrafal

Campo da Morte Lenta

Odpowiedzialny	Portugalia
Rozpoczęcie działalności	1936
Zakończenie działalności	1956
Terytorium	Wyspy Zielonego Przylądka
Miejsce	Santiago
Liczba więźniów	~4000
Narodowość więźniów	Portugalczycy
Liczba ofiar	32+
Położenie na mapie Republiki Zielonego Przylądka Obóz Tarrafal
15°15′51″N 23°44′38″W/15,264167 -23,743889

Obóz Tarrafal – portugalski obóz koncentracyjny założony na wyspie Santiago w archipelagu Wysp Zielonego Przylądka, na Oceanie Atlantyckim. Znany był jako Campo da Morte Lenta - Obóz Powolnej Śmierci.

Obóz powstał w czasach dyktatury António Salazara (1936). Początkowo przetrzymywano w nim głównie uczestników antyreżimowych rebelii w Marinha Grande (18 stycznia 1934) i marynarzy uczestniczących w buncie na okrętach wojennych (8 września 1936); trafiali tam również inni przeciwnicy systemu. W Tarrafal zginęło przynajmniej 32 więźniów.

Obóz zamknięto w 1956, a w 1962 ponownie otwarto jako Campo de Trabalho de Chão Bom - tym razem osadzano w nim afrykańskich przywódców niepodległościowych (z Angoli, Gwinei Bissau i Zielonego Przylądka). Potem funkcjonował tam ośrodek szkolenia wojskowego, a od 2000 mieści się tam Muzeum Oporu. W 2018 odwiedziło je 9000 osób. Republika stara się o wpisanie go na listę światowego dziedzictwa^[1].

• PIDE

• Tarrafal in the history of the PVDE at the website of the Serviço de Informações de Segurança, The Portuguese Information Agency. sis.pt. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-18)].