Tatiana Rutkowska

Tatiana Rutkowska (ur. 1926, zm. 2002) – polska indolożka, w latach 1955–1994^[1] wykładowczyni Uniwersytetu Warszawskiego.

Ukończyła studia na Uniwersytecie Leningradzkim (1949) pod kierunkiem A.P. Barannikowa.

W roku akademickim 1955/56 rozpoczęła pracę na Uniwersytecie Warszawskim. Początkowo wykładała język hindi. Tym samym zapoczątkowała tradycję akademickich studiów nad tym językiem – większość studentów indologii (a także studentów innych kierunków, którzy musieli poznać język hindi) na UW w latach 1955–1994 pobierała nauki właśnie u niej^[2]. W roku akademickim 1956/57 zaczęła też wykładać historię literatury powstałej w języku hindi w różnych epokach literackich i pochodzących z różnych obszarów^[2].

Początki jej pracy naukowej i pedagogicznej nie były łatwe, głównie z powodu słabego dostępu do materiałów na temat języka hindi. Brakowało podstawowego księgozbioru w tym języku.

W roku 1968 uzyskała tytuł naukowy doktora (jej promotorem był Eugeniusz Słuszkiewicz)^[3]. Rozprawa (nieopublikowana) dotyczyła średniowiecznej literatury hindi.

Rutkowska napisała wiele artykułów o początkach literatury hindi oraz o jej średniowiecznym okresie, m.in. Narodziny literatury hindi, Refleksje nad wczesnośredniowieczną balladą indyjską, W kręgu Ramajany. Z jej inicjatywy powstał też pierwszy akademicki podręcznik historii literatury hindi (Zarys historii literatury hindi, 1992), którego jest współautorką.

• Danuta Stasik, Czterdzieści lat studiów nad językiem i literaturą hindi w Instytucie Orientalistycznym UW, „Studia indologiczne”, nr 2/1995, s. 129–138.