Taxicera truncata
| Taxicera truncata | |||
| (Eppelsheim, 1875) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
rydzenice | ||
| Plemię |
Athetini | ||
| Podplemię |
Taxicerina | ||
| Rodzaj |
Taxicera | ||
| Podrodzaj |
Taxicera s.str. | ||
| Gatunek |
Taxicera (Taxicera) truncata | ||
| Synonimy | |||
| |||
Taxicera truncata – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny rydzenic.
Taksonomia
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1875 roku przez Eduarda Eppelsheima pod nazwą Homalota truncata[1].
Morfologia
Chrząszcz o wydłużonym, grzbietobrzusznie spłaszczonym ciele długości od 2,1 do 2,5 mm. Ubarwienie ma ciemnobrązowe do czarnego z jasnobrązowymi odnóżami. Grzbietowa strona ciała jest wyraźnie szagrynowana, niezbyt gęsto punktowana, skąpo owłosiona. Na głowie, przedpleczu i pokrywach występuje tłusty połysk. Stosunkowo długie i cienkie czułki sięgają po rozprostowaniu za tylną krawędź przedplecza; człony w ich środkowej części są półtorakrotnie szersze niż dłuższe, a człon wierzchołkowy jest dwukrotnie dłuższy niż szeroki. Większość włosków na przedpleczu i pokrywach ustawiona jest poprzecznie[2].
Ekologia i występowanie
Owad głównie górski[2]. Bytuje wśród mchów, w kępach traw oraz pod napływkami[3].
Gatunek palearktyczny, znany z Francji, Belgii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji i Ukrainy[1]. Z Polski podawany tylko z dwóch stanowisk w Beskidach[3].
Przypisy
- 1 2 M. Schülke, A. Smetana: Staphylinidae. W: Catalogue of Palaearctic Coleoptera Volume 2. Hydrophiloidea-Staphylinoidea. I. Löbl, D. Löbl (red.). Wyd. Brill. Leiden, Boston: 2015, s. 419.
- 1 2 Arved Lompe: Gattung Taxicera. [w:] Käfer Europas [on-line]. [dostęp 2024-11-03].
- 1 2 B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae, część 3: Aleocharinae. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (8), 1981.