Teatr STOP

Teatr STOP – powstał w 1980 roku; kojarzony z dwoma miastami: Słupsk (1980-1992) i Koszalin (od 1993); wywodzi się z nurtu – teatru alternatywnego. Uczestnik wielu festiwali teatralnych w kraju i za granicą. Aktualnie jest kameralnym zespołem zajmującym się edukacją twórczą poprzez teatr i dramę. Szefem Artystycznym od początku istnienia grupy jest Mirosław Gliniecki^[1].

Teatr STOP rozpoczął działanie w Wyższej Szkole Pedagogicznej jako Studencki Teatr Okolicznościowej Potrzeby. Akademicki charakter grupa utrzymywała do 1983 roku, w którym w 300-setną rocznicę odsieczy wiedeńskiej króla Sobieskiego zrealizowała w Chojnicach przełomowe dla siebie widowisko plenerowe Kaszubi pod Wiedniem^[2][3]. W następnych latach grupa występowała m.in. na festiwalach teatralnych w Awinionie^[4], Piacenzy^[5][6], Archangielsku^[7], na Wyspach Sołowieckich, w Danii, Niemczech, a w kraju w Jeleniej Górze, Warszawie^[8], Krakowie, Łodzi^[8], Gdańsku, Toruniu^[9]. W latach 1984-1993 grupa należała do czołowych teatrów alternatywnych w Polsce^{[10][11][12][13][14]}. W 1992 roku Teatr STOP został zaproszony przez dyrektora Teatr STU Krzysztofa Jasińskiego do udziału w Wystawie Światowej Expo'92 w Sewilli^[15], gdzie jako jeden z pięciu polskich zespołów reprezentował kraj^[16][17].

W latach 1986-1991 Teatr STOP był gospodarzem trzech międzynarodowych edycji Festiwalu Teatralnego Totus Mundus^[18][19].

Od połowy lat 90. XX wieku grupa zmieniła formułę stając się teatrem edukacyjnym, nastawionym nie tylko na wartości artystyczne, ale także na kształtowanie kompetencji społecznych uczestników. Teatr STOP jako pierwszy w regionie Pomorza Środkowego stosował metodę dramy w pracy z niepełnosprawną młodzieżą, tworząc koncepcję autorskich Warsztatów Teatralno-Dramowych^[20], potem poszerzył tę metodę w innych placówkach oświatowych. Jako jeden z nielicznych teatrów nieinstytucjonalnych (bez dotacji z budżetu państwowego), systematycznie realizuje i poszerza w różnych przestrzeniach społecznych, ideę szeroko pojmowanej edukacji teatralnej^[21].

W okresie 1999-2007 Teatr STOP był prekursorem projektów unijnych w zakresie kultury i edukacji poprzez dramę i teatr w regionie środkowopomorskim^[22]. W ramach Funduszu Małych Projektówy Phare Euroregionu Bałtyk, wypracował trzy autorskie edycje Międzynarodowego Sympozjum i Warsztatów Teatralnych w Słupsku i na Bornholmie^[23].

Sztandarowym spektaklem ostatniego okresu jest Dealer^[24] grany od ponad 25 lat (700 realizacji)^[25].

Grupa wystawia także interaktywne spektakle dla dzieci: Beznikotynek^[26][27] i To szkodzi zdrowiu^[28].

Znakiem firmowym, stały się^[29] kończące spektaklem Warsztaty Teatralno-Dramowe (przez 40 lat, około 600 tygodniowych realizacji). Liczba uczestników-aktorów osiągnęła 12 tysięcy^[22]. Za całokształt swej pracy zespół honorowano różnymi nagrodami^[30]

Aktorzy Teatru STOP posiadają także przygotowanie pedagogiczne i są wykładowcami uczelni wyższych (Uniwersytet Pomorski w Słupsku^[31][32], Politechnika Koszalińska^[33]) oraz uczestniczą i organizują konferencje^[22]. Są autorami artykułów i książek, również z przestrzeni dramy, teatru, edukacji i komunikacji^[34].

Na Benefis 40-lecia zespołu^[35] (uroczystość w Pałacu Lubostroń), powstała specjalna piosenka STOP tu teatr oraz film STOP tu teatr-Teatr STOP^[36] autorstwa Marty Glinieckiej.

• Aktorzy: Penelopa Atkinson Klepuszewski, Hubert Bilewicz, Jola Bosiacka, Elżbieta Centkowska Tarczyńska, Piotr Ceranowski, Krzysztof Hrabia Cieślewicz (†), Jacek Dąbrowski, Jacek Dziembaj, Wiesław Gasek, Mieczysław Giedrojć, Marta Gliniecka, Teresa Gliniecka, Mirosław Gliniecki, Jacek Górawski (†), Leszek Gwardzik, Jacek Igła, Daniel Kalinowski, Dorota Kodź, Zbigniew Konieczka, Dorota Kowalska-Sip, Danuta Kozłowska, Marek Król, Grażyna Krzaczkowska, Mirosław Kupiec, Marek Litecki, Roman Łangowski, Rafał Makarewicz, Zofia Makowska, Lucyna Maksymowicz, Tadeusz Matwijewicz, Anna Mercik, Isadora Miedziewska, Maurycy Miedziewski, Stanisław Miedziewski, Jacek Miś, Marzena Możdżer-Fabich, Małgorzata Nieścior-Trenczak, Grzegorz Opolski, Zdzisława Orłowska, Tomasz Piekarski, Bogusław Pobiedziński, Bohdan Statkiewicz, Małgorzata Szota, Jaromir Szroeder, Paweł Szroeder, Wojciech Szroeder, Rudolf Trenczak, Michał Tuszyński, Małgorzata Warchoł, Grażyna Wijatyk, Ewa Wołczyk, Alicja Zapart. Gościnnie: Irina Afanasjewa (Teatr Biały Clown), Miła Bogen/Iwona Stolarska (Teatr BLIK), Wojciech Klepuszewski (Teatr BLIK), Andrzej Talkowski (Teatr Szczęście i Kabaret Kuzyni), Nikołaj Weprew (Teatr Biały Clown/Teatr Nikoli).

• Muzycy: Andrzej Anderman^[37]-trąbka i syntezator, Alicja Błaszczyk-flet, Waldemar Bochniarz-saksofon, Andrzej Cholewa-syntezator, Marta Gliniecka^[38]-keyboart, Zbigniew Kuszlewicz-gitara, Artur Szeryf Orłowski-saksofon, Jaromir Szroeder-akordeon i saksofon, Wojciech Szroeder-gitara i flet poprzeczny, Teresa Śliwowska-skrzypce, Waldemar Tomaszewski-trąbka.

• Plastycy: Krzysztof Grzesiak (†), Tadeusz Matwijewicz, Stefan Morawski (†), Maciej Olesiński, Andrzej Szczepłocki, Marian Thiede^[39], Waldemar Czarny Waszkiewicz, Ryszard Zając.

• Akustycy i reżyserzy światła: Tadeusz Balik, Piotr Eichler, Kuba Kowalski, Jacek Lanckowski, Piotr Samulak, Andrzej Wiatr.

• Fotografowie: Bartosz Arszyński^[40], Jurij Borisowicz (Rosja-Sołowki), Andrzej Bramański (†), Jadwiga Girsa-Zimna (†), Tadeusz Kaczyński, Stanisław Kątnik (†), Dariusz Krzosek, Jan Maziejuk^[41], Rafał Nosewicz, Zbigniew Suliga (†), Sławomir Żabicki^[42].

• Konsultacje reżyserskie: Bogdan Kochanowski, Antoni Franczak (†), Ryszard Kot-Kotecki, Paweł Nowicki, Wiktor Panow, Jupi Podlaszewski (†). Konsultacje pedagogiczne: dr hab. Elżbieta Gaweł-Luty, dr hab. Lucyna Preuss-Kuchta, dr Lucyna Maksymowicz, dr Mariola Szczepańska. Konsultacje literackie: dr hab. Zbigniew Zielonka (†). Konsultacje kultury zdrowotnej: dr hab. Agnieszka Zalewska-Meler

Artystycznej działania Teatru STOP, w 45-letnim okresie aktywności zespołu, cieszą się również zainteresowaniem mediów, zarówno polskich, jak i przy okazjach fetiwalowych – zagranicznych. Relacje z wydarzeń teatralnych (prasy, radia, telewizji)^[54], poszerzają wymiar społecznego oddziaływania Teatru STOP poprzez sztukę.

• macierzysta witryna Teatru STOP
• FanPage Teatru STOPdla osób, które nie mają profilu na Facebooku
• profil Teatru STOP dla mających swój profil Facebooka