Tereza Martincová
.jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 października 1994 |
| Wzrost |
177 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
| Zakończenie kariery |
aktywna |
| Trener |
Pavel Zadrapa |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 4 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
40 (14 lutego 2022) |
| Australian Open |
2R (2022) |
| Roland Garros |
2R (2021) |
| Wimbledon |
3R (2021) |
| US Open |
1R (2017, 2019–2022) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
1 WTA, 0 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
77 (6 czerwca 2022) |
| Australian Open |
2R (2022) |
| Roland Garros |
1R (2022) |
| Wimbledon |
2R (2021, 2022) |
| US Open |
2R (2021) |
Tereza Martincová (ur. 24 października 1994 w Pradze) – czeska tenisistka.
Kariera tenisowa
Zawodową karierę na kortach rozpoczęła w lipcu 2010 roku, biorąc udział w turnieju rangi ITF w Wiesbaden. W lipcu 2013 zadebiutowała w turnieju rangi WTA, przegrywając w trzeciej rundzie kwalifikacji Sony Swedish Open z Anastasią Grymalską 3:6, 2:6. Dwa tygodnie później po raz pierwszy wystąpiła w drabince głównej imprezy WTA – podczas turnieju w Baku wygrała w pierwszej rundzie z Oksaną Kalasznikową, a w kolejnej uległa Tadeji Majerič 6:7(5), 3:6. W kwietniu 2014 wygrała swój pierwszy turniej w grze pojedynczej rangi ITF w Heraklionie.
W lipcu 2015 osiągnęła ćwierćfinał turnieju we Florianópolis, pokonując po drodze Quirine Lemoine i Ajlę Tomljanović. Trzy tygodnie później wystąpiła na US Open, ulegając w pierwszej rundzie kwalifikacji Nao Hibino 3:6, 4:6.
W sezonie 2021 osiągnęła finał zawodów w Pradze. Przegrała w nim 2:6, 0:6 z Barborą Krejčíkovą.
W sezonie 2022 osiągnęła finał zawodów w Melbourne. Razem z Majar Szarif uległy Bernardzie Perze i Kateřinie Siniakovej 2:6, 7:6(7), 5–10. Tydzień później wspólnie z Markétą Vondroušovą przegrały w finale w Adelaide z deblem Eri Hozumi–Makoto Ninomiya 6:1, 6:7(4), 7–10. We wrześniu odniosła pierwsze turniejowe zwycięstwo w grze podwójnej, wygrywając razem z Martą Kostiuk zawody w Portorožu. W finale pokonały Cristinę Bucșę i Terezę Mihalíkovą 6:4, 6:0.
Finały turniejów WTA
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| od 2021 | |
| WTA 1000 (obowiązkowe) | |
| WTA 1000 (nieobowiązkowe) | |
| WTA 500 | |
| WTA 250 | |
| WTA 125 | |
Gra pojedyncza 1 (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 18 lipca 2021 | Praga | Twarda |  Barbora Krejčíková |
2:6, 0:6 |
Gra podwójna 3 (1–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 9 stycznia 2022 | Melbourne | Twarda |  Majar Szarif |
 Bernarda Pera Kateřina Siniaková |
2:6, 7:6(7), 5–10 |
| Finalistka | 2. | 14 stycznia 2022 | Adelaide | Twarda | Markéta Vondroušová |
 Eri Hozumi Makoto Ninomiya |
6:1, 6:7(4), 7–10 |
| Zwyciężczyni | 1. | 18 września 2022 | Portorož | Twarda |  Marta Kostiuk |
 Cristina Bucșa Tereza Mihalíková |
6:4, 6:0 |
Wygrane turnieje rangi ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza (4)
| Data | Turniej | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
| 1. | 13/04/2014 |  Heraklion |
Twarda | Pernilla Mendesová |
6:4, 6:4 |
| 2. | 28/06/2015 | .svg.png){kind=small} Lenzerheide |
Ceglana |  Nastja Kolar |
6:3, 6:4 |
| 3. | 14/10/2018 | .svg.png){kind=small} Óbidos |
Dywanowa |  Katarzyna Kawa |
7:6(3), 6:3 |
| 4. | 01/06/2019 |  Essen |
Ceglana | Paula Badosa |
6:2, 7:6(4) |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2022-09-28] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2022-09-28] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2022-09-28] (ang.).