Tetraglochin
.jpg) Stoki Andów porośnięte krzewami Tetraglochin | |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Tetraglochin |
| Nazwa systematyczna | |
| Tetraglochin Poepp. Fragm. Syn. Pl.: 26 (1833)[3] | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
T. stricta Poeppig[4] | |
Tetraglochin – rodzaj roślin z rodziny różowatych. Obejmuje 6 gatunków[3]. Występują one w Andach w Ameryce Południowej na obszarze od Peru, poprzez Boliwię, Chile i Argentynę do południowych krańców kontynentu[3]. Rośliny te rosną w górach, sięgając do 5000 m n.p.m.[5]
Morfologia
- Pokrój
- Niewielkie, zwykle cierniste, kseromorficzne krzewy i krzewinki z długo- i krótkopędami, o pędach prosto wzniesionych lub rozpościerających się, nagich lub owłosionych[5].
- Liście
- Skrętoległe, z przylistkami u nasady liści zrośniętymi z ogonkiem i z sobą nawzajem (okrążając pęd). Liście są dwojakie – odmienne na długo- i krótkopędach. W obu wypadkach jednak blaszka liściowa jest nieparzysto pierzasto złożona. Na długopędach osie liści są trwałe, proste lub skrzywione, po opadnięciu listków. Liście na krótkopędach mają skróconą oś i trwałe, gęsto ułożone listki[5].
- Kwiaty
- Drobne, wyrastają pojedynczo w kątach liści, obupłciowe, czasem klejstogamiczne. Hypancjum otaczające zalążnię urnowate, z trwałymi 4–5 działkami kielicha wyrastającymi na krawędzi. Płatków korony brak. Pręciki 1–2 wyrastają z krawędzi hypancjum, mają krótkie nitki i drobne główki. Zalążnia powstaje z jednego owocolistka i zawiera pojedynczy zalążek. Szyjka słupka jest krótka[5].
- Owoce
- Jednonasienne niełupki zamknięte w hypancjum, choć z nim niezrośnięte. Hypancjum w czasie owocowania zwykle się powiększa, choć u niektórych gatunków jest błoniaste, jest barwne, cierniste i oskrzydlone. Skrzydełka w liczbie 3–4, są podłużne, wąskie lub szerokie, całobrzegie lub ząbkowane[5].
Systematyka
Rodzaj z podplemienia Sanguisorbinae, plemienia Sanguisorbeae (Agrimonieae), podrodziny Rosoideae, rodziny różowatych (Rosaceae) z rzędu różowców[6][2][7].
W niektórych ujęciach systematycznych rodzaj włączany jest do rodzaju Margyricarpus[7][8].
- Wykaz gatunków[3]
- Tetraglochin acanthocarpa (Speg.) Speg.
- Tetraglochin alata (Gillies ex Hook. & Arn.) Kuntze
- Tetraglochin andina Ciald.
- Tetraglochin caespitosa Phil.
- Tetraglochin cristata (Britton) Rothm.
- Tetraglochin inermis (I.M.Johnst.) Rothm.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2023-01-14] (ang.).
- 1 2 Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2023-01-14] (ang.).
- 1 2 3 4 Tetraglochin Poepp., [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-01-14].
- ↑ Tetraglochin, [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [online], Smithsonian Institution [dostęp 2023-01-14].
- 1 2 3 4 5 Ana M. Cialdella, Carolina L. Pometti, Taxonomic revision of the genus Tetraglochin (Rosaceae, Rosoideae) and morphometric analysis of its species, „Phytotaxa”, 296 (3), 2017, s. 201–227 [dostęp 2023-01-14].
- ↑ D. Potter i inni, Phylogeny and classification of Rosaceae, „Plant Systematics and Evolution”, 266, 2007, s. 5–43, DOI: 10.1007/s00606-007-0539-9.
- 1 2 Genus: Tetraglochin Poepp.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2023-01-14].
- ↑ David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 742, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):