Tetragonia
![]() Tetragonia czterorożna | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
tetragonia | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Tetragonia Linnaeus Sp. Pl. 480. 1 Mai 1753[3] | |||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
T. fruticosa L.[3] | |||
| Synonimy | |||
| |||


.jpg)
Tetragonia[4][5], trętwian[6] (Tetragonia L.) – rodzaj roślin z rodziny pryszczyrnicowatych (Aizoaceae). Obejmuje 51[7]–57[8] gatunków. Najwięcej z nich występuje w południowej Afryce[8] (ok. 40[9]), gdzie rosną głównie na suchych siedliskach. Poza tym zasięg rodzaju obejmuje inne kontynenty i wyspy półkuli południowej oraz wschodnią Azję w strefie tropikalnej i umiarkowanej ciepłej[8]. Liczne gatunki związane są z terenami piaszczystymi na brzegach mórz, ale są też i takie, które rosną na terenach skalistych[10]. Niektóre gatunki, np. T. decumbens w południowej Afryce, odgrywają znaczącą rolę w tworzeniu wydm i stabilizacji wybrzeża wydmowego[11].
Duże znaczenie użytkowe ma tetragonia czterorożna T. tetragonioides (zwana popularnie szpinakiem nowozelandzkim[6]) używana jako warzywo liściowe o podobnych walorach odżywczych i smakowych jak szpinak warzywny. Rozpowszechniona jest w uprawie w krajach o klimacie ciepłym i tropikalnym, gdzie szpinak nie rośnie[8]. W podobny sposób lokalnie spożywane bywają inne gatunki, np. T. decumbens[11]. Roślina ta wykorzystywana jest także jako lecznicza[12].
Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od słów greckich – tetra znaczącego „cztery” i gonía znaczącego „kąt”. Ustalona została z powodu kształtu owoców[13].
Morfologia
- Pokrój
- Rośliny zielne, rzadziej drewniejące u nasady półkrzewy, zarówno jednoroczne jak i byliny. Pędy zwykle pokładające się, gruboszowate, nagie, szczeciniaste lub brodawkowate[13]. Rośliny mają białawe, połyskujące komórki wydzielnicze[14].
- Liście
- Skrętoległe (u nasady pędu często naprzeciwległe[10]), ogonkowe, bez przylistków[13]. Blaszka mięsista[14], jajowata do równowąskiej[10], całobrzega, z płytkimi zatokami lub klapami[13], nierzadko z podwiniętymi brzegami[14], na szczycie zwykle tępa[10].
- Kwiaty
- Pojedyncze lub zebrane po 2–3 w pęczkach w kątach liści, siedzące lub szypułkowe, zawsze jednak przez przysadek. Zwykle niepozorne – do 5 mm średnicy, rzadziej do 10 mm, obupłciowe lub jednopłciowe. Działki kielicha zwykle w liczbie czterech lub pięciu, dzwonkowate, przytulone do zalążni, kanciaste na grzbiecie, czasem oskrzydlone lub wyciągnięte w cierń, z łatkami od zewnątrz zielonymi, od wewnątrz czasem żółtymi. Płatków korony brak. Pręcików jest od jednego do 20. Zalążnia dolna lub wpół dolna ma od trzech do 10 komór, w każdej komorze znajduje się pojedynczy zalążek. Szyjek słupka od trzech do 10[13].
Systematyka
Rodzaj z rodziny pryszczyrnicowatych (Aizoaceae), w obrębie której zaliczany jest wraz z czterema innymi do podrodziny Aizooideae Arnott[2]. W niektórych dawniejszych systemach podrodzina ta była podnoszona do rangi rodziny trętwianowatych Tetragoniaceae[6][2].
- Wykaz gatunków[7]
- Tetragonia acanthocarpa Adamson
- Tetragonia angustifolia Barnéoud
- Tetragonia arbuscula Fenzl
- Tetragonia caesia Adamson
- Tetragonia calycina Fenzl
- Tetragonia chenopodioides Eckl. & Zeyh.
- Tetragonia copiapina Phil.
- Tetragonia coronata Rye & Trudgen
- Tetragonia cristata C.A.Gardner ex A.M.Prescott
- Tetragonia crystallina L'Hér.
- Tetragonia decumbens Mill.
- Tetragonia diptera F.Muell.
- Tetragonia distorta Fenzl
- Tetragonia echinata Aiton
- Tetragonia erecta Adamson
- Tetragonia eremaea Ostenf.
- Tetragonia espinosae Muñoz
- Tetragonia fruticosa L.
- Tetragonia galenioides Fenzl
- Tetragonia glauca Fenzl
- Tetragonia halimoides Fenzl
- Tetragonia haworthii Fenzl
- Tetragonia herbacea L.
- Tetragonia hirsuta L.f.
- Tetragonia implexicoma (Miq.) Hook.f.
- Tetragonia lasiantha Adamson
- Tetragonia macrocarpa Phil.
- Tetragonia macroptera Pax
- Tetragonia maritima Barnéoud
- Tetragonia microcarpa Phil.
- Tetragonia microptera Fenzl
- Tetragonia moorei M.Gray
- Tetragonia namaquensis Schltr.
- Tetragonia nigrescens Eckl. & Zeyh.
- Tetragonia ovata Phil.
- Tetragonia pedunculata Phil.
- Tetragonia pillansii Adamson
- Tetragonia portulacoides Fenzl
- Tetragonia rangeana Engl.
- Tetragonia reduplicata Welw. ex Oliv.
- Tetragonia robusta Fenzl
- Tetragonia rosea Schltr.
- Tetragonia saligna Fenzl
- Tetragonia sarcophylla Fenzl
- Tetragonia schenckii Schinz
- Tetragonia sphaerocarpa Adamson
- Tetragonia spicata L.f.
- Tetragonia tetragonoides (Pall.) Kuntze – tetragonia czterorożna
- Tetragonia verrucosa Fenzl
- Tetragonia vestita I.M.Johnst.
- Tetragonia virgata Schltr.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- 1 2 3 Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2019-11-28] (ang.).
- 1 2 3 Tetragonia. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2019-11-28].
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 191, ISBN 978-83-62975-45-7.
- ↑ Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 183. ISBN 978-83-925110-5-2.
- 1 2 3 Alicja i Jerzy Szweykowscy (red.): Słownik botaniczny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo "Wiedza Powszechna", 2003, s. 926. ISBN 83-214-1305-6.
- 1 2 Tetragonia L., [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-04-08].
- 1 2 3 4 David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 913, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
- ↑ Hyde, M.A., Wursten, B.T., Ballings, P. & Coates Palgrave, M.: Tetragonia L.. [w:] Flora of Zimbabwe: Cultivated plants [on-line]. [dostęp 2019-11-29].
- 1 2 3 4 Heidrun E.K. Hartmann: Illustrated Handbook of Succulent Plants: Aizoaceae F-Z. Springer Science & Business Media, 2002, s. 316-317. ISBN 978-3-540-41723-1.
- 1 2 Jane Forrester: Tetragonia decumbens. [w:] PlantZAfrica [on-line]. South African Biodiversity Institute. [dostęp 2019-11-29].
- ↑ Tetragonia tetragonioides. [w:] Flora of China [on-line]. eFlora. Missouri Botanical Garden, St. Louis, MO & Harvard University Herbaria, Cambridge, MA.. [dostęp 2019-11-28].
- 1 2 3 4 5 6 Nancy J. Vivrette: Tetragonia Linnaeus. [w:] Flora of North America [on-line]. eFlora. Missouri Botanical Garden, St. Louis, MO & Harvard University Herbaria, Cambridge, MA.. [dostęp 2019-11-28].
- 1 2 3 4 5 Tetragonia Linnaeus. [w:] Flora of China [on-line]. eFlora. Missouri Botanical Garden, St. Louis, MO & Harvard University Herbaria, Cambridge, MA.. [dostęp 2019-11-28].
- African Plant Database ID: 195386
- BioLib: 38458
- EoL: 72715
- Flora of China: 132571
- Flora of North America: 132571
- GBIF: 3084862
- iNaturalist: 72392
- IPNI: 16364-1
- ITIS: 19937
- NCBI: 45317
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:16364-1
- Tela Botanica: 87302
- identyfikator Tropicos: 40011832
- USDA PLANTS: TETRA9
- IRMNG: 1341289
- CoL: 64743
.jpg)