Textrix denticulata

Zamieszkuje Europę^[4]. Stwierdzony na wysokościach od 0 do 750 metrów n.p.m.^[6] Spotykany w nasłonecznionych obrzeżach lasów, na łąkach, pod korą, w skalistych szczelinach, na niskiej roślinności, w ogrodach i środowiskach miejskich^[4]. W północnej Anglii gatunek ten występuje na wzgórzach, gdzie często się go spotyka w skalistych murach^[6]. Pająk ten przebywa często w wilgotnych i zacienionych miejscach przy ziemi, gdzie mogą zbudować swoje gniazdo^[4]. W Polsce bardzo rzadki, spotykany w zachodniej części kraju^[3].

Aktywny od kwietnia/maja do października, choć samice mogą być aktywne przez cały rok^[3][7]. Najbardziej aktywny jest w czerwcu i lipcu^[6]. Aktywny nocą, za dnia ukrywa się w sklejonych pajęczyną liściach. Kryjówka ta znajduje się blisko gniazda^[4]. W nocy naprawia pajęczynę i poluje. Żywi się złapanymi, małymi owadami, takimi jak muchy, komary itp^[4]. Sieć tego pająka jest skuteczna w łapaniu zdobyczy. Kiedy owad utknie w sieci, pająk podchodzi do niego, unieruchamia i kąsi, wstrzykując jad^[4]. Jad zawiera kombinację enzymów i białek, które paraliżują i rozkładają tkanki ofiary^[4]. Pająk następnie spożywa wodnistą substancję.