Theodor Wilhelm Engelmann
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
14 listopada 1843 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
20 maja 1909 |
| Profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: fizjologia | |
| Alma Mater |
Uniwersytet w Jenie |
| Doktorat |
1867 |
| Profesura |
1871 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
Theodor Wilhelm Engelmann (ur. 14 listopada 1843 w Lipsku, zm. 20 maja 1909 w Berlinie)[1] – niemiecki fizjolog.
Studiował nauki przyrodnicze i medycynę na Uniwersytecie w Jenie w latach 1861-1862, a następnie na Uniwersytecie w Heidelbergu, Uniwersytecie w Getyndze i Uniwersytecie w Lipsku. W 1867 uzyskał stopień doktora medycyny w Lipsku[2]. Od 1871 profesor w Utrechcie, od 1897 w Berlinie, jeden z pierwszych badaczy zjawisk psychologicznych u zwierząt niższych, wykazał ważne znaczenie oddychania tlenowego dla protoplazmy, wpływ światła na bakterie. Ważne są jego badania nad ogólną fizjologią mięśni i nerwów. Jego prace o powstawaniu ruchów serca doprowadziły do całkowitej zmiany uznawanych za jego czasów teorii. Napisał m.in. "Zur Naturgeschichte der Infusionstiere".
Od 1870 był członkiem zagranicznym Królewskiej Holenderskiej Akademii Sztuk i Nauk[1]. W 1889 został przyjęty w skład Akademii Leopoldina[3].
Przypisy
- 1 2 Theodoor Wilhelm Engelmann (1843 - 1909) [online], Digitaal Wetenschapshistorisch Centrum [dostęp 2025-02-03] (ang.).
- ↑ Engelmann, Theodor Wilhelm [online], Max Planck Institute for the History of Science + Institut für Information und Medien, Sprache und Kultur, Universität Regensburg + Fakultät Medien, Bauhaus-Universität Weimar [dostęp 2025-03-09].
- ↑ Wilhelm Theodor Engelmann [online], Deutsche Akademie der Naturforscher Leopoldina [dostęp 2025-03-09] (niem.).