Theta Aquilae
| θ Aql | |||||||||||||||||||
![]() Położenie w gwiazdozbiorze | |||||||||||||||||||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||
| Gwiazdozbiór | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja |
20h 11m 18,266s[1] | ||||||||||||||||||
| Deklinacja |
−00° 49′ 17,31″[1] | ||||||||||||||||||
| Paralaksa (π) | |||||||||||||||||||
| Odległość | |||||||||||||||||||
| Wielkość obserwowana | |||||||||||||||||||
| Ruch własny (RA) | |||||||||||||||||||
| Ruch własny (DEC) |
5,71 ± 0,18 mas/rok[1] | ||||||||||||||||||
| Prędkość radialna |
−28,02 ± 0,52 km/s[1] | ||||||||||||||||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||
| Typ widmowy | |||||||||||||||||||
| Masa | |||||||||||||||||||
| Promień | |||||||||||||||||||
| Jasność | |||||||||||||||||||
| Okres obrotu | |||||||||||||||||||
| Prędkość obrotu |
A: 64 km/s[2] | ||||||||||||||||||
| Inklinacja |
36°[2] | ||||||||||||||||||
| Wiek |
200 mln lat[2] | ||||||||||||||||||
| Temperatura |
10 800 K[2] | ||||||||||||||||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Theta Aquilae (θ Aql, Antinous) – gwiazda w gwiazdozbiorze Orła. Jest odległa od Słońca o około 286 lat świetlnych.
Nazwa
Gwiazda ta ma nazwę własną Antinous, wywodzącą się od historycznego gwiazdozbioru nazwanego na cześć faworyta rzymskiego cesarza Hadriana[3][4]. Dla starożytnych Arabów wraz z Delta Aquilae i Eta Aquilae tworzyła „wagę” (ألميزان, Al Mizān). Z kolei w Chinach gwiazda ta nosiła nazwę chiń. 天桴; pinyin tiānfú, co oznacza „niebiańską tratwę”[5].
Charakterystyka
Jest to gwiazda spektroskopowo podwójna, zaliczona do typu widmowego B9,5; została sklasyfikowana jako olbrzym, ale w rzeczywistości jej składniki to podolbrzym i gwiazda ciągu głównego. Mają one temperatury około 10 800 K, znacznie wyższe od temperatury fotosfery Słońca i jasności odpowiednio 370 i 90 razy większe niż jasność Słońca. Mają promienie 5,5 i 2,7 raza większe niż promień Słońca. Ich masy to odpowiednio 3,7 i 2,8 masy Słońca. Ich wiek to około 200 milionów lat[2].
Składniki Theta Aquilae dzieli odległość kątowa zaledwie 0,004″, okrążają one wspólny środek masy co 17,123 doby. Mają obserwowaną wielkość gwiazdową odpowiednio 3,47 i 5,00m. W przestrzeni dzieli je średnio 0,24 au (ze względu na ekscentryczność orbit odległość zmienia się od 0,10 do 0,39 au). Orbity są nachylone pod kątem 36° do sfery niebieskiej[2]. Tej parze towarzyszy także oddalona o 115,8″ gwiazda o wielkości gwiazdowej 13m[6][7]. Jeżeli ten składnik jest związany fizycznie z centralną parą, to jest pomarańczową gwiazdą typu widmowego K, oddaloną od Theta Aquilae o 10 tysięcy au, która okrąża ją w czasie ponad 300 tysięcy lat; bardziej prawdopodobne jest jednak, że sąsiedztwo jest tylko przypadkowe[2].
Gwiazdy otacza mgławica refleksyjna; jeśli faktycznie jest związana z tym układem gwiezdnym, to ma około 5 lat świetlnych średnicy[2].
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Theta Aquilae w bazie SIMBAD (ang.)
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Jim Kaler: Theta Aquilae. [w:] STARS [on-line]. [dostęp 2017-07-21]. (ang.).
- ↑ IAU-Catalog of Star Names. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2024. [dostęp 2024-08-01].
- ↑ Antinous. W: Ian Ridpath: Star Tales. James Clarke & Co., 1988, s. 185-187. ISBN 978-0-7188-2695-6.
- ↑ Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 61. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
- ↑ Mason et al.: WDS J20113-0049A. [w:] The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.
- ↑ UCAC2 31592134 w bazie SIMBAD (ang.)
