Tina Weirather

Tina Weirather
	; Tina Weirather (2017)
Data i miejsce urodzenia	24 maja 1989 ; Vaduz
Klub	Skiclub Schaan
Wzrost	162 cm
Debiut w PŚ	22.10 2005, Sölden ; (DNQ1 - slalom gigant)
Pierwsze punkty w PŚ	15.12 2006, Reiteralm ; (22. miejsce – superkombinacja)
Pierwsze podium w PŚ	2.12 2011, Lake Louise ; (2. miejsce – zjazd)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Liechtenstein
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa świata juniorów
	Puchar Świata (Zjazd)
2. miejsce ;	2011/2012
3. miejsce ;	2017/2018
	Puchar Świata (Supergigant)
Mała Kryształowa Kula ;	2016/2017
Mała Kryształowa Kula ;	2017/2018
2. miejsce ;	2015/2016
3. miejsce ;	2013/2014
3. miejsce ;	2018/2019
	Strona internetowa

Christina „Tina” Weirather (ur. 24 maja 1989 w Vaduz) – liechtensteińska narciarka alpejska, brązowa medalistka olimpijska, wicemistrzyni świata, wielokrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.

Kariera

Córka pary utytułowanych narciarzy, Austriaka Hartiego Weirathera i reprezentującej Liechtenstein Hanni Wenzel. Tina reprezentuje kraj swojej matki.

Specjalizuje się w konkurencjach szybkościowych, lecz startuje także w konkurencjach technicznych. Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 26 listopada 2004 roku w Bjorli, gdzie w zawodach FIS Race zajęła 43. miejsce w slalomie. W 2005 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Bardonecchii, gdzie jej najlepszym wynikiem było siedemnaste miejsce w gigancie. Pierwszy sukces osiągnęła na mistrzostwach świata juniorów w Québecu, zwyciężając w gigancie. Największe sukcesy w tej kategorii wiekowej osiągnęła podczas mistrzostw świata juniorów w Altenmarkt w 2007 roku, zwyciężając w zjeździe oraz zajmując drugie miejsce w gigancie i supergigancie. Zdobyła także srebrny medal w gigancie na mistrzostwach świata juniorów w Garmisch-Partenkirchen w 2009 roku, przegrywając tylko z reprezentantką gospodarzy, Viktorią Rebensburg.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 22 października 2005 roku w Sölden, gdzie nie zakwalifikowała się do pierwszego przejazdu giganta. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła nieco ponad rok później, 15 grudnia 2006 roku w Reiteralm, zajmując 22. miejsce w superkombinacji. Pierwsze podium w zawodach tego cyklu wywalczyła 2 grudnia 2011 roku w Lake Louise, gdzie była druga w zjeździe. Rozdzieliła tam na podium Lindsey Vonn z USA oraz Dominique Gisin ze Szwajcarii. Swoje pierwsze zwycięstwo w zawodach PŚ odniosła 1 marca 2013 roku w Garmisch-Partenkirchen, wygrywając supergiganta. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2013/2014, kiedy zajęła piąte miejsce w klasyfikacji generalnej, w klasyfikacji supergiganta była trzecia, a w klasyfikacji zjazdu czwarta. Ponadto w sezonie 2011/2012 była druga w klasyfikacji zjazdu, ulegając tylko Vonn.

W 2005 roku wystartowała w supergigancie na mistrzostwach świata w Bormio, zajmując 31. miejsce. Podczas igrzysk olimpijskich w Turynie w 2006 roku w tej samej konkurencji zajęła 33. miejsce, a rywalizacji w zjeździe nie ukończyła. Niepowodzeniem zakończyła starty na mistrzostwach świata w Åre w 2007 roku, gdzie nie ukończyła giganta i supergiganta, a w superkombinacji nie wystartowała, chociaż została zgłoszona do zawodów. W 2009 roku nie pojawiła się w żadnych zawodach najwyższej rangi, w tym na mistrzostwach świata w Val d’Isère. Po upadku w trakcie zawodów PŚ w Cortina d’Ampezzo 23 stycznia 2010 roku doznała kontuzji kolana (zerwanie więzadła krzyżowego przedniego), która wykluczyła ją z udziału w igrzyskach olimpijskich w Vancouver oraz z całego sezonu 2010/2011, w tym mistrzostw świata w Garmisch-Partenkirchen^[1].

W sezonie 2011/2012 wróciła do rywalizacji i w swoim trzecim występie po kontuzji, jadąc z odległym „40” numerem startowym, zajęła drugie miejsce podczas zjazdu w Lake Louise. Na mistrzostwach świata w Schladming w 2013 roku zajęła trzynaste miejsce w zjeździe i 27. miejsce w gigancie, a rywalizacji w supergigancie i superkombinacji nie ukończyła.

Podczas treningu przed pierwszą konkurencją na igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku doznała kolejnej kontuzji. Tym razem doznała stłuczenia kości piszczelowej w prawej nodze^[2] i nie wystartowała w żadnej konkurencji. Zrezygnowała z dalszych startów w Pucharze Świata w sezonie 2013/2014^[3].

Do rywalizacji powróciła sezonie 2014/2015, w którym czterokrotnie stawała na podium zawodów pucharowych, odnosząc przy tym jedno zwycięstwo: 7 marca 2015 roku w Garmisch-Partenkirchen była najlepsza w zjeździe. W klasyfikacji generalnej była ostatecznie dziesiąta, w klasyfikacji zjazdu siódma, a w supergigancie ósma. Startowała na mistrzostwach świata w Vail/Beaver Creek, gdzie była między innymi czwarta w gigancie, przegrywając walkę o podium z Jessicą Lindell-Vikarby ze Szwecji o 0,06 sekundy. Ponadto zajęła szóste miejsce w zjeździe, a supergiganta ukończyła an jedenastej pozycji. Kolejny sezon zakończyła na czwartej pozycji w klasyfikacji generalnej i drugiej w klasyfikacji supergiganta. Łącznie sześć razy stawała na podium, odnosząc dwa zwycięstwa w supergigancie: 21 lutego w La Thuile i 17 marca 2016 roku w Sankt Moritz.

Z mistrzostw świata w Sankt Moritz w 2017 roku wróciła ze srebrnym medalem wywalczonym w supergigancie. W zawodach tych rozdzieliła Austriaczkę Nicole Schmidhofer i Larę Gut ze Szwajcarii. Była tam też między innymi dziesiąta w zjeździe. W zawodach pucharowych w czołowej trójce znalazła się pięciokrotnie, w tym 16 marca 2017 roku w Aspen triumfowała w supergigancie. W klasyfikacji generalnej sezonu 2016/2017 była siódma, a w klasyfikacji supergiganta zdobyła Małą Kryształową Kulę. Podobnie zakończyła kolejny sezon, ponownie triumfując w klasyfikacji supergiganta. Ponadto w klasyfikacji generalnej była szósta, a w klasyfikacji zjazdu zajęła trzecie miejsce. Podczas igrzysk w Pjongczangu w lutym 2018 roku wywalczyła swój pierwszy medal olimpijski, kończąc supergiganta na trzecim miejscu. Wyprzedziły ją tylko Czeszka Ester Ledecká i Austriaczka Anna Veith. Była tam też między innymi czwarta w zjeździe, przegrywając walkę o podium z Lindsey Vonn o 0,16 sekundy.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
DNF1	15 lutego	2006	San Sicario	Zjazd	1:56,49	–	Michaela Dorfmeister
33	20 lutego	2006	San Sicario	Supergigant	1:32,47	+2,87	Michaela Dorfmeister
DNS	12 lutego	2014	Krasnaja Polana	Zjazd	1:41,57	-	Dominique Gisin Tina Maze
DNS	15 lutego	2014	Krasnaja Polana	Supergigant	1:25,52	-	Anna Fenninger
22.	15 lutego	2018	Pjongczang	Gigant	2:20,02	+4,20	Mikaela Shiffrin
3.	17 lutego	2018	Pjongczang	Supergigant	1:21,11	+0,11	Ester Ledecká
4.	21 lutego	2018	Pjongczang	Zjazd	1:39,22	+0,63	Sofia Goggia

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
31.	6 lutego	2005	Santa Caterina	Supergigant	1:17,64	+4,44	Anja Pärson
DNF1	6 lutego	2007	Åre	Supergigant	1:18,85	-	Anja Pärson
DNS	6 lutego	2007	Åre	Superkombinacja	1:57,69	-	Anja Pärson
DNF2	6 lutego	2007	Åre	Gigant	2:31,72	-	Nicole Hosp
DNF1	5 lutego	2013	Schladming	Supergigant	1:35,39	-	Tina Maze
DNS2	8 lutego	2013	Schladming	Superkombinacja	2:39,92	-	Maria Höfl-Riesch
13.	10 lutego	2013	Schladming	Zjazd	1:50,00	+1,71	Marion Rolland
27.	14 lutego	2013	Schladming	Gigant	2:08,06	+5,59	Tessa Worley
6.	3 lutego	2015	Vail/Beaver Creek	Supergigant	1:10,29	+1,03	Anna Fenninger
11.	6 lutego	2015	Vail/Beaver Creek	Zjazd	1:45,89	+1,38	Tina Maze
4.	12 lutego	2015	Vail/Beaver Creek	Gigant	2:19,16	+1,55	Anna Fenninger
2.	7 lutego	2017	Sankt Moritz	Supergigant	1:32,34	+0,33	Nicole Schmidhofer
DNS1	10 lutego	2017	Sankt Moritz	Superkombinacja	1:58,88	-	Wendy Holdener
10.	12 lutego	2017	Sankt Moritz	Zjazd	1:32,85	+1,18	Ilka Štuhec
19.	16 lutego	2017	Sankt Moritz	Gigant	2:05,55	+2,90	Tessa Worley
DNF	5 lutego	2019	Åre	Supergigant	1:04,89	-	Mikaela Shiffrin
DNS2	8 lutego	2019	Åre	Superkombinacja	2:02,13	-	Wendy Holdener
18.	10 lutego	2019	Åre	Zjazd	1:01,74	+1,26	Ilka Štuhec

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
29.	23 lutego	2005	Bardonecchia	Zjazd	1:28,84	+3,08	Nadia Fanchini
17.	24 lutego	2005	Bardonecchia	Supergigant	1:26,81	+2,55	Andrea Fischbacher
DNF2	25 lutego	2005	Bardonecchia	Slalom	1:23,97	-	Šárka Záhrobská
41.	26 lutego	2005	Bardonecchia	Gigant	2:21,34	+6,37	Nadia Fanchini
5.	3 marca	2006	Québec	Zjazd	1:13,51	+1,05	Marianne Abderhalden
DNF1	4 marca	2006	Québec	Slalom	1:37,30	-	Maria Pietilä-Holmner
DNF1	5 marca	2006	Québec	Supergigant	1:10,96	-	Anna Fenninger
1.	7 marca	2006	Québec	Gigant	2:22,43	-	-
1.	7 marca	2007	Altenmarkt	Zjazd	1:39,69	-	-
2.	8 marca	2007	Altenmarkt	Gigant	2:14,90	+0,30	Nicole Schmidhofer
2.	9 marca	2007	Altenmarkt	Supergigant	1:19,34	+0,11	Nicole Schmidhofer
DNF1	28 lutego	2008	Formigal	Slalom	1:33,85	-	Bernadette Schild
7.	29 lutego	2008	Formigal	Gigant	1:42,50	+0,85	Anna Fenninger
DNF1	1 marca	2009	Ga-Pa	Slalom	1:42,07	-	Denise Feierabend
2.	2 marca	2009	Ga-Pa	Gigant	2:45,81	+1,48	Viktoria Rebensburg

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2006/2007	56.
2007/2008	109.
2009/2010	58.
2011/2012	9.
2012/2013	18.
2013/2014	5.
2014/2015	10.
2015/2016	4.
2016/2017	7.
2017/2018	6.
2018/2019	17.
2019/2020	34.

Zwycięstwa w zawodach

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu
1.	1 marca	2013	Garmisch-Partenkirchen	Supergigant	1:19,82
2.	14 grudnia	2013	Sankt Moritz	Supergigant	1:17,38
3.	22 grudnia	2013	Val d’Isère	Gigant	2:24,10
4.	7 marca	2015	Garmisch-Partenkirchen	Zjazd	1:40,94
5.	21 lutego	2016	La Thuile	Supergigant	1:17,73
6.	17 marca	2016	Sankt Moritz	Supergigant	1:18,93
7.	16 marca	2017	Aspen	Supergigant	1:11,66
8.	3 grudnia	2017	Lake Louise	Supergigant	1:18,52
9.	3 marca	2018	Crans-Montana	Supergigant	1:02,17

Pozostałe miejsca na podium w zawodach

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas jazdy	Miejsce	Starta	Zwyciężczyni
1.	2 grudnia	2011	Lake Louise	Zjazd	1:53,19	2.	+1,95	Lindsey Vonn
2.	28 stycznia	2012	Sankt Moritz	Zjazd	1:43,65	3.	+1,47	Lindsey Vonn
3.	4 lutego	2012	Garmisch-Partenkirchen	Zjazd	1:44,86	3.	+0,79	Lindsey Vonn
4.	5 lutego	2012	Garmisch-Partenkirchen	Supergigant	1:20,50	3.	+0,45	Julia Mancuso
5.	26 lutego	2012	Bansko	Supergigant	1:15,66	2.	+0,05	Lindsey Vonn
6.	30 listopada	2012	Lake Louise	Zjazd	1:52,61	3.^[4]	+1,74	Lindsey Vonn
7.	29 listopada	2013	Beaver Creek	Zjazd	1:41,26	2.	+0,47	Lara Gut
8.	1 grudnia	2013	Beaver Creek	Gigant	2:17,92	3.	+0,56	Jessica Lindell-Vikarby
9.	7 grudnia	2013	Lake Louise	Zjazd	1:55,09	2.	+0,34	Maria Höfl-Riesch
10.	8 grudnia	2013	Lake Louise	Supergigant	1:22,86	2.	+0,03	Lara Gut
11.	24 stycznia	2014	Cortina d’Ampezzo	Zjazd	1:17,84	2.	+0,31	Maria Höfl-Riesch
12.	25 stycznia	2014	Cortina d’Ampezzo	Zjazd	1:37,79	3.	+0,38	Tina Maze
13.	26 stycznia	2014	Cortina d’Ampezzo	Supergigant	1:27,81	2.	+0,12	Lara Gut
14.	5 grudnia	2014	Lake Louise	Zjazd	1:51,49	3.	+0,51	Tina Maze
15.	19 stycznia	2015	Cortina d’Ampezzo	Supergigant	1:27,03	3.	+0,92	Lindsey Vonn
16.	21 lutego	2015	Maribor	Gigant	2:24,80	3.	+0,30	Anna Fenninger
17.	24 października	2015	Sölden	Gigant	2:25,52	3.	+1,25	Federica Brignone
18.	28 grudnia	2015	Lienz	Gigant	2:06,12	2.	+0,12	Lara Gut
19.	24 stycznia	2016	Cortina d’Ampezzo	Supergigant	1:26,55	2.	+0,69	Lindsey Vonn
20.	30 stycznia	2016	Maribor	Gigant	2:30,16	3.	+0,34	Viktoria Rebensburg
21.	4 grudnia	2016	Lake Louise	Supergigant	1:02,68	2.	+0,10	Lara Gut
22.	18 grudnia	2016	Val d’Isère	Supergigant	1:23,24	2.	+0,13	Lara Gut
23.	15 stycznia	2017	Altenmarkt	Zjazd	1:21,15	2.	+1,25	Christine Scheyer
24.	22 stycznia	2017	Garmisch-Partenkirchen	Supergigant	1:17,92	3.	+0,86	Lara Gut
25.	1 grudnia	2017	Lake Louise	Supergigant	1:48,53	2.	+0,09	Cornelia Hütter
26.	9 grudnia	2017	Sankt Moritz	Supergigant	1:02,59	3.	+0,16	Jasmine Flury
27.	17 grudnia	2017	Val d’Isère	Supergigant	1:05,77	2.	+0,48	Anna Veith
28.	20 stycznia	2018	Cortina d’Ampezzo	Zjazd	1:36,48	2.	+0,92	Lindsey Vonn
29.	8 grudnia	2018	Sankt Moritz	Supergigant	1:11,30	3.	+0,42	Mikaela Shiffrin
30.	19 grudnia	2018	Val Gardena	Supergigant	1:31,87	2.	+0,05	Ilka Štuhec
31.	20 stycznia	2019	Cortina d’Ampezzo	Supergigant	1:22,48	2.	+0,16	Mikaela Shiffrin

W sumie 39 miejsc na podium (13 w zjeździe, 22 w supergigancie i 6 w gigancie).

Bibliografia

Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-28)]. (ang.)

Przypisy

↑ Liechtenstein skier Tina Weirather follows in her family's rich Olympic tradition. courierislander.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-23)]. (ang.)
↑ Soczi 2014: Tina Weirather nie wystartuje w zjeździe. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
↑ Tina Weirather zrezygnowała z dalszych startów w tym sezonie
↑ ex aequo z Marią Höfl-Riesch

[1] Liechtenstein skier Tina Weirather follows in her family's rich Olympic tradition. courierislander.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-23)]. (ang.)

[2] Soczi 2014: Tina Weirather nie wystartuje w zjeździe. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

[3] Tina Weirather zrezygnowała z dalszych startów w tym sezonie

[4] x aequo z Marią Höfl-Riesch

[1]

[2]

[3]

[4]