Tkacka Góra
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
897 m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°47′08,170″N 15°23′23,999″E/50,785603 15,390000 | |
Tkacka Góra (niem. Das Stendel, Das Steibenberg ) – szczyt 897 m n.p.m. w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w Górach Izerskich, w Grzbiecie Wysokim.
Lokalizacja
Wzniesienie położone jest w Sudetach Zachodnich, w południowo-wschodniej części Gór Izerskich, na południowy zachód od Przełęczy Szklarskiej, około 4,7 km na południowy zachód od Jakuszyc.
Charakterystyka
Najbardziej wysunięte na południe wzniesienie w bocznym ramieniu Wysokiego Grzbietu Gór Izerskich, wchodzące w skład masywu Koziego Grzbietu. Wzniesienie w kształcie wydłużonego masywu z mało wyraźnie zaznaczonym szczytem, minimalnie wyrasta z południowego zbocza wzniesienia Kozi Grzbiet. Wzniesienie i cały masyw znajduje się w obrębie granitoidowego masywu karkonoskiego powstałego w karbonie. Wzniesienie zbudowane jest z waryscyjskich granitów porfirowatych. Południowe zbocze poniżej szczytu usiane jest skałkami, które do 1945 r. stanowiły pomnik przyrody. Zbocze północno-zachodnie minimalnie opada w kierunku Koziego Grzbietu, tworząc niewielkie siodło. Południowe zbocze opada w kierunku ujścia Mumlawy do Izery. Zbocze wschodnie dość łagodnie opada w stronę doliny Mielnicy a zbocze zachodnie stromo opada w kierunku doliny Izery. Zachodnie i południowe zbocze okalała Stara Droga Celna łącząca w XVIII–XIX w. huty szkła w: Białej Dolinie, Orle i Harrachovie.
Zbocza i szczyt w całości zalesione lasem świerkowym.
Inne
- W latach 80. XX wieku w górnych partiach szczytu w wyniku klęski ekologicznej, wywołanej zanieczyszczeniem powietrza, został całkowicie zniszczony las monokultury świerkowej, zaszczepiony w XIX wieku. Obecnie na stokach w miejscu zniszczonego lasu rośnie młode pokolenie drzew, o klęsce przypominają jedynie wystające ponad młodnik obumarłe kikuty drzew.
- U południowego podnóża góry, w Czechach leży powstała w XVII w. śląska osada Tkacze (czes. Mýtiny), która w następstwie powojennych regulacji granicznych w roku 1958 wraz z przyległym terenem została przekazana Czechosłowacji i otrzymała nazwę Harrachov.
- U podnóża wschodniego zbocza przebiega trasa Kolei Izerskiej, wybudowanej w latach 1888–1902, łączącej pierwotnie austro-węgierską sieć kolejową z Dolnym Śląskiem.
- Około 2,2 km na południowy wschód od szczytu położone jest czeskie miasto Harrachov.
Turystyka
Przez szczyt nie prowadzą szlaki turystyczne,
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 1 Góry Izerskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa – Kraków 1989, ISBN 83-7005-095-6
- Atlas Gór Polski, Wyd. ExpressMap, Warszawa 2006 r., ISBN 83-6012-064-1
- Góry Izerskie, mapa turystyczna, skala 1:50 000, Wydawnictwo Turystyczne Plan, Jelenia Góra 2008/2009, wyd. V, ISBN 978-83-60975-68-8