Tlenek baru
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
BaO | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
153,33 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||
| Wygląd | |||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||
| Inne aniony | |||||||||||||||||||||||||||
| Inne kationy | |||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||
Tlenek baru, BaO – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków zasadowych zawierający bar na II stopniu utlenienia.
Otrzymywanie
Jest otrzymywany w wyniku ogrzewania węglanu baru z węglem[1][5]:
- BaCO
3 + C → BaO + 2CO
Obecność węgla pozwala znacząco obniżyć temperaturę rozkładu BaCO
3[5].
Inną metodą jest termiczny rozkład azotanu baru[1].
Właściwości
Tlenek baru jest białym ciałem stałym. Występuje w postaci regularnych kryształów lub żółtawego proszku[1]. Ma właściwości higroskopijne.
Jest tlenkiem alkaicznym i reaguje z wodą dając zasadowy wodorotlenek baru[1][6]:
- BaO + H
2O → Ba(OH)
2
Zastosowanie
Jest wykorzystywany do produkcji metalicznego baru metodą aluminotermiczną, zarówno w warunkach laboratoryjnych, jak i na skalę przemysłową[7][5]:
- 3BaO + 14Al → 3BaAl
4 + Al
2O
3 - 8BaO + BaAl
4 → 7Ba↑ + 2BaO·Al
2O
3 - BaO + Al
2O
3 → BaO·Al
2O
3- sumarycznie:
- 4BaO + 2Al → 3Ba↑ + BaO·Al
2O
3
Powstający bar w temperaturze procesu wynoszącej 1100–1200 °C wydziela się w formie gazowej i ulega kondensacji w chłodnej części reaktora[7][5].
Ponadto jest substratem do produkcji wodorotlenku baru[6]. Można z niego także otrzymać nadtlenek baru: tlenek ogrzewa się do 500 °C w obecności powietrza lub tlenu[1][8]:
- 2BaO + O
2 → 2BaO
2
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 Patnaik 2003 ↓, Barium oxide, s. 89–90.
- 1 2 3 4 5 6 Lide 2009 ↓, s. 4-50
- ↑ Lide 2009 ↓, s. 9-51
- ↑ Tlenek baru (nr 554847) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2025-02-05]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- 1 2 3 4 Robert Kresse i inni, Barium and Barium Compounds, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, DOI: 10.1002/14356007.a03_325.pub2 (ang.).
- 1 2 Patnaik 2003 ↓, Barium hydroxide, s. 86–87.
- 1 2 Patnaik 2003 ↓, Barium, s. 77–79.
- ↑ Patnaik 2003 ↓, Barium peroxide, s. 90–91.
Bibliografia
- David R. Lide (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
- Pradyot Patnaik, Handbook of Inorganic Chemicals, London: McGraw-Hill, 2003, ISBN 0-07-049439-8 (ang.).