Touch-and-go

Touch-and-go – w lotnictwie lądowanie z dotknięciem kołami samolotu ziemi i ponowny start przed całkowitym zatrzymaniem.

Jest to jeden z podstawowych manewrów podczas nauki latania samolotem, który polega na lądowaniu na pasie startowym i ponownym starcie bez zatrzymania[1][2].

Jeśli pilot zatrzyma samolot przed ponownym startem, jest to znane jako „stop-and-go”. Jeśli koła samolotu nie dotykają ziemi, jest to znane jako „low pass”. Zarówno lądowanie typu „touch-and-go”, jak i „low pass” są rodzajami odejścia na drugi krąg. Nieplanowane lądowanie z przyziemieniem jest również nazywane „lądowaniem odrzuconym” lub „lądowaniem z błędem”. Lądowanie z przyziemieniem może odgrywać kluczową rolę dla bezpieczeństwa, gdy samolot ląduje z niewystarczającą ilością miejsca, aby całkowicie się zatrzymać, ale ma wystarczająco dużo miejsca, aby przyspieszyć i ponownie wystartować.

Technika manewru

Przeprowadzenie manewru „touch-and-go” wymaga skupienia i precyzji wykonania[1]:

  • podczas zbliżania się do pasa startowego ustawić samolot w jego linii środkowej ze szczególnym zwróceniem uwagi na prędkość opadania i prędkość lotu
  • po dotknięciu kołami pasa lotniska przepustnica powinna być przymknięta i ciężar samolotu powinien spoczywać na wszystkich elementach podwozia
  • następnie bez zatrzymania samolotu pilot zwiększa moc silnika (silników) przez ponowne otwarcie przepustnicy celem ponownego startu. Samolot przyśpiesza na pasie startowym i wznosi się w powietrze po osiągnięciu odpowiedniej szybkości
  • po uniesieniu się w powietrze pilot chowa podwozie, jeśli jest taka możliwość i po osiągnięciu odpowiedniej wysokości może powtórzyć manewr, lub wylądować

Manewr „touch-and-go” jest jednym z podstawowych elementów nauki pilotażu i umożliwia pilotom lepsze wyczucie samolotu, oraz wyrabia automatyzm w podejmowaniu decyzji w sytuacjach awaryjnych tak podczas startu, jak i lądowania[1].

Przypisy