Trichapiina
| Trichapiina | |
| Alonso-Zarazaga, 1990 | |
 Trichapion rostrum | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina |
Apioninae |
| Nadplemię |
Apionitae |
| Plemię |
Apionini/Oxystomatini |
| Podplemię |
Trichapiina |
.jpg)
Trichapiina – podplemię chrząszczy z nadrodziny ryjkowców i rodziny pędrusiowatych.
Morfologia
U chrząszczy tych typowo występują łatki z zagęszczonego owłosienia (włosowatych łusek) pod oczami, na biodrach odnóży przedniej pary, mezopleurach, śródpiersiu, metapleurach i zapiersiu. Łatki te są słabiej wyrażone u samic niż u samców[1].
Głowa ma punktowane czoło[1]. Ryjek najczęściej jest zakrzywiony[2].
Kształt przedplecza zazwyczaj jest dzwonkowaty[2]. Pokrywy zwykle są podługowato-owalne do gruszkowatych i najszersze za środkiem. Rząd drugi łączy się u wierzchołka z dziewiątym i ewentualnie z pierwszym, nie kończąc się nigdy dołkiem. Powierzchnia wyrostka śródpiersia nie jest wyniesiona powyżej powierzchni wyrostka zapiersia. U samców gatunków palearktycznych golenie środkowej i tylnej pary odnóży są uzbrojone w wyrostki (mucro)[1].
Punktowanie na wszystkich widocznych sternitach odwłoka jest podobne[2]. Genitalia samca mają niemal płaską[1], wyraźnie na szczycie wciętą płytkę tegminalną[2], normalnie rozwinięty pierścień wolny, w widoku bocznym odgięty ku górze środkowy płat edeagusa (prącie), krótsze niż u Catapiini temony, a endofallus zaopatrzony w cztery szeregi ząbków i zawsze pozbawiony nasadowej fałdy wzmacniającej[1].
Taksonomia
Takson ten wprowadził w 1990 roku Miguel Á. Alonso-Zarazaga na łamach czasopisma „Graellsia” jako jedno z podplemion w obrębie plemienia Oxystomatini[1]. W systemie Alonsa-Zarazagi i Christophera H.C. Lyala z 1999 roku zastosowano tę samą klasyfikację[3].
Do podplemienia w takim ujęciu zalicza się cztery rodzaje[3][4]:
- Betulapion Ehret, 1994
- Kissingeria Alonso-Zarazaga, 1990
- Mythapion Kissinger, 2005
- Trichapion Wagner, 1912
W systemach nie wyróżniających plemienia Oxystomatini omawiane podplemię klasyfikowane jest wśród Apionini[4][5]. W 2018 roku Trichapiina wylistowane zostały przez Andrieja Legałowa bez komentarza jako synonim Synapiina[2]. W niektórych późniejszych pracach krok ten nie został przyjęty i Trichapiina są traktowane jako odrębne podplemię[6].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 Miguel Angel Alonso-Zarazaga. Revision of the supraspecific taxa in the Palaearctic Apionidae Schoenherr, 1823 (Coleoptera, Curculionoidea). 2. Subfamily Apioninae Schoenherr, 1823: introduction, keys and descriptions. „Graellsia”. 46, s. 19-156, 1990.
- 1 2 3 4 5 A.A. Legalov. Annotated Key To Weevils Of The World. Part 1. Families Nemonychidae, Anthribidae, Belidae, Ithyceridae, Rhynchitidae, Brachyceridae And Brentidae. „Ukrainian Journal of Ecology”. 8 (1), s. 780-831, 2018. DOI: 10.15421/2018. ISSN 2520-2138.
- 1 2 M.A. Alonso-Zarazaga, C.H.C. Lyal: A world catalogue of families and genera of Curculionoidea (Insecta: Coleoptera) (excepting Scolytidae and Platypodidae). Barcelona: Entomopraxis, 1999, s. 59.
- 1 2 subtribus Trichapiina Alonso-Zarazaga, 1990. [w:] BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2025-01-12].
- ↑ Patrice Bouchard i inni, Family-group names in Coleoptera (Insecta), „ZooKeys”, 88, 2011, s. 1-972, DOI: 10.3897/zookeys.88.807.
- ↑ Rosana Maria de Lima, Sandreli Berenice de Oliveira Santos, Stephanie Vaz, Ana Laura Soares Gomes, Wesley Oliveira de Sousa. Description of the larva and pupa of Apion brevicorne Gerstaecker, 1854 (Coleoptera: Brentidae: Apioninae) with biological information. „Papéis Avulsos de Zoologia (São Paulo)”. 60 (13), 2020. DOI: 10.11606/1807-0205/2020.60.special-issue.08.