Troiano Acquaviva d’Aragona
| Kardynał prezbiter | |
![]() | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
15 stycznia 1695 |
| Data i miejsce śmierci |
20 marca 1747 |
| Arcybiskup Monreale | |
| Okres sprawowania |
1739–1747 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
17 kwietnia 1729 |
| Nominacja biskupia |
18 kwietnia 1729 |
| Sakra biskupia |
3 maja 1729 |
| Kreacja kardynalska |
1 października 1732 |
| Kościół tytularny | |
| Data konsekracji |
3 maja 1729 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Bishop Nicolas-Xavier Santamarie | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Troiano Acquaviva d’Aragona (ur. 15 stycznia 1695 w Neapolu, zm. 20 marca 1747 w Rzymie) – włoski kardynał.
Pochodził z neapolitańskiej rodziny patrycjuszowskiej. Jego ojciec, Girolamo Acquaviva d'Aragona, był księciem Atri. Poza tym niewiele wiadomo o jego dzieciństwie. Od 1721 pracował w kurii i administracji papieskiej (m.in. jako gubernator Ankony i protonotariusz apostolski). W kwietniu 1729 przyjął święcenia kapłańskie i został mianowany tytularnym biskupem Filippopoli di Arabia. Kilka miesięcy później objął stanowisko prefekta Pałacu Apostolskiego. W sierpniu 1730 promowano go do rangi arcybiskupa tytularnego Larissy.
Papież Klemens XII w 1732 kreował go kardynałem. Od 1734 pełnił funkcję hiszpańskiego ambasadora przy Stolicy Apostolskiej. W 1738 został ambasadorem Królestwa Sycylii i Neapolu przy Stolicy Apostolskiej, a w kwietniu 1743 – protektorem Hiszpanii. W 1739 objął arcybiskupstwo Monreale i archidiakonat Toledo. Na konklawe 1740 był oficjalnym reprezentantem króla Hiszpanii Filipa V. Kamerling Św. Kolegium Kardynałów 1744-45. Zmarł w wieku 52 lat.
Bibliografia
- The Cardinals of the Holy Roman Church [dostęp 2015-07-19]
