Trzmiel ciemnopasy
| Bombus ruderatus[1] | |
| (Fabricius, 1775) | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Plemię |
trzmielowate |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
trzmiel ciemnopasy |
Trzmiel ciemnopasy[2], trzmiel złotopasy[3] (Bombus ruderatus) – gatunek owada z rodziny pszczołowatych. Zaliczany do pszczół właściwych, plemienia trzmielowate (Bombini). W Polsce rzadko spotykany.
Wygląd
Wzór ubarwienia podobny u obu płci. Tułów czarny z dwiema żółtymi przepaskami (przednią i tylną), obie przepaski szerokie. Na jednym lub dwóch pierwszych segmentach odwłoka owłosienie żółte, zakończenie odwłoka (bez ostatniego segmentu) białe, pozostała część odwłoka owłosiona czarno[2]. Podobny trzmiel ogrodowy ma żółte przepaski tułowiowe jaśniejsze i o mniej ostrych krawędziach[2], a także futerko o mniej równej długości (u trzmiela ciemnopasego owłosienie wygląda jak przystrzyżone)[4].
Biologia
Gatunek społeczny. Gniazda zakładane są w ziemi[2]. Występuje na łąkach, polach, skrajach lasów, w górach do ok. 700 m n.p.m.[5] Należy do trzmieli długojęzyczkowych i może odwiedzać kwiaty o długiej, rurkowatej koronie, np. koniczynę, wykę[5].
Przypisy
- ↑ Bombus ruderatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 3 4 Anna Krzysztofiak, Lech Krzysztofiak, Tadeusz Pawlikowski, Trzmiele Polski : przewodnik terenowy, Suwałki: Krzysztofiak & Krzysztofiak, 2004, ISBN 83-920046-9-8, OCLC 749447213 [dostęp 2022-12-14].
- ↑ Mieczysław Biliński, Biologia, znaczenie i chów trzmieli [online], str. 6, sekcja "Podrodzaj Megabombus Dalla-Torre" [dostęp 2024-06-24] (pol.).
- ↑ Ruderal bumblebee - Bumblebee Conservation Trust [online] [dostęp 2022-12-14] (ang.).
- 1 2 Aneta Sikora, Pszczoły w mieście : trzmiele Wrocławia, wyd. 1, Wrocław: Stowarzyszenie Natura i Człowiek, 2018, ISBN 978-83-945844-0-5, OCLC 1088968846 [dostęp 2022-12-14].