Trzmiel rudy

Trzmiel rudy

Bombus pascuorum[1]
Scopoli, 1763
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	tchawkodyszne
Gromada	owady
Rząd	błonkoskrzydłe
Podrząd	trzonkówki
Nadrodzina	Apoidea
Rodzina	pszczołowate
Plemię	Bombini
Rodzaj	Bombus
Gatunek	trzmiel rudy
Synonimy
Bombus agrorum Fabricius, 1787[2]

Trzmiel rudy (Bombus pascuorum) – gatunek owada z rodziny pszczołowatych. Zaliczany do pszczół właściwych.

Wygląd

Wierzchnia część tułowia i tylnej części odwłoku są rude. Przednia część odwłoka – szara. Skrzydła – lekko brązowawe. Stosunkowo mały, osiąga 9–18 mm długości.

Występowanie

Spotykane w widnych, rzadkich lasach, jak i na terenach otwartych. Wszędzie liczny, jeden z najpospolitszych krajowych trzmieli.

Cykl rozwojowy

Trzmiel rudy, podobnie jak wszystkie trzmiele, tworzy społeczeństwa istniejące tylko jeden sezon, a zakładane wiosną przez zapłodnioną poprzedniej jesieni samicę (młodą królową), która przezimowała. Wyszukuje ona najpierw miejsce do założenia gniazda, np. opuszczoną mysią norę, i buduje w niej z mchu pustą wewnątrz kulę. Następnie z wosku wydzielanego przez znajdujące się na spodzie odwłoka gruczoły woskowe kształtuje miseczkę średnicy około 5 mm, napełnia ją pyłkiem, składa do niej 5–15 jaj i zamyka. ponadto lepi woskowy garnuszek i napełnia go nektarem stanowiącym zapas pokarmu. Larwy, które wylęgają się po 3–5 dniach, żywią się pyłkiem zgromadzonym przez matkę w komórce lęgowej, a później, po jej wyczerpaniu, pyłkiem znajdującym się w dobudowanych do jej boków „kieszeniach”, do których przegryzają się przez woskową ściankę. Z czasem powstaje mierzący około 2 cm średnicy woskowy pęcherz z wyrośniętymi larwami w środku. W nieco ponad tydzień od chwili wylęgu z jaj, larwy zaczynają prząść kokony, oddzielając się nimi od siebie. Po przepoczwarczeniu się larw królowa usuwa wosk przykrywający kokony i zużywa go do budowy kolejnych komórek. Mniej więcej w 3 lub 4 tygodnie po złożeniu jaj wykluwają się pierwsze robotnice i przejmują wszystkie obowiązki związane z opieką nad potomstwem, dzięki temu królowa może od tej pory poświęcić się wyłącznie składaniu jaj. Gniazdo szybko się wówczas rozrasta.

Ochrona

Trzmiel rudy tak jak pozostałe trzmiele w Polsce podlega częściowej ochronie gatunkowej^[3][4].

• Heiko Bellmann: Owady. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2007. ISBN 978-83-7073-418-3. Brak numerów stron w książce