Tubuca arcuata

	Tubuca arcuata
	(De Haan, 1835)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	skorupiaki
Gromada	pancerzowce
Rząd	dziesięcionogi
Nadrodzina	Ocypodoidea
Rodzina	Ocypodidae
Podrodzina	Gelasiminae
Rodzaj	Tubuca
Gatunek	Tubuca arcuata
Synonimy
	Gelasimus arcuatus De Haan, 1835; Uca arcuata (De Haan, 1835); Uca (Deltuca) arcuata (De Haan, 1835); Uca (Tubuca) arcuata (De Haan, 1835); Uca (Uca) arcuata (De Haan, 1835); Ocypode (Gelasimus) arcuata (De Haan, 1835); Gelasimus brevipes Milne-Edwards, 1852; Mesuca (Mesuca) brevipes (Milne-Edwards, 1852);
	Gelasimus arcuatus De Haan, 1835; Uca arcuata (De Haan, 1835); Uca (Deltuca) arcuata (De Haan, 1835); Uca (Tubuca) arcuata (De Haan, 1835); Uca (Uca) arcuata (De Haan, 1835); Ocypode (Gelasimus) arcuata (De Haan, 1835); Gelasimus brevipes Milne-Edwards, 1852; Mesuca (Mesuca) brevipes (Milne-Edwards, 1852);

Tubuca arcuata – gatunek kraba z rodziny Ocypodidae

Gatunek ten opisany został w 1835 przez Wilhema de Haana jako Gelasimus arcuatus. Później umieszczany był w rodzaju Uca^[1]. Po rewizji Shiha i innych z 2016 zaliczany jest do rodzaju Tubuca^[2].

Samce osiągają do 23 mm długości i do 37 mm szerokości, a samice do 17 mm długości i 28 mm szerokości. Karapaks ma prawie prostą krawędź przednią (fronto-orbitalną), prawie proste kąty przednio-boczne, drobno guzkowane i najwyżej nieco zbieżne krawędzie przednio-boczne, które dalej zakrzywiają się do wewnątrz tworząc zbieżne krawędzie grzbietowo-boczne, sięgające mniej więcej do wysokości środka regionu kardialnego. Barwa karapaksu u dorosłych jest ciemnobrązowa lub matowobordowa, czasem z przepaskami w części przedniej, a słupki oczne są ciemne. Młode ubarwione są w różnych odcieniach czerwieni. Szczypce prawe i lewe są różnych rozmiarów. Te większe osiągają u samców do 68 mm długości propoditu i do 45 mm długości palca ruchomego. Przez większą część palca ruchomego większych szczypiec samców biegnie pojedynczy rowek. Duże guzy na powierzchniach zewnętrznych i krawędziach obu palców znajdują się tylko w częściach dosiebnych. Większe szczypce są u dorosłych matowożółte z białymi wierzchołkami palców, u młodych zaś zawsze czerwone. Ostatnia para odnóży krocznych ma u obu płci silnie rozszerzone meropodity. Samiec ma gonopody z szerokim i prostym wyrostkiem wewnętrznym oraz zredukowaną przednią i dużą tylną flanką. Samiec mają owalny otwór płciowy z niskim otokiem, zanikającym w części przednio-wewnętrznej^[1].

Skorupiak ten zasiedla muliste tereny płaskie i niskie nabrzeża u ujść dużych rzek, a formy młodociane żyją również w strefach pływowych z dala od tych miejsc^[1].

Występuje w zachodniej części Oceanu Spokojnego, w strefie tropikalnej i ciepłej umiarkowanej, wzdłuż wybrzeży Chin od Zatoki Tonkińskiej na południu, Tajwanu, Korei Południowej i południowej części Japonii po Fukuokę na północy^[1].

Przypisy

1 2 3 4 J. Crane: Fiddler Crabs of the World (Ocypodidae: Genus Uca). Princeton, New Jersey: Princeton University Press, 1975.
↑ Hsi-Te Shih, Peter K.L. Ng, Peter J. F. Davie, Christoph D. Schubart, Michael Türkay, Reza Naderloo, Diana Jones, Min-Yun Liu. Systematics of the family Ocypodidae Rafinesque, 1815 (Crustacea: Brachyura), based on phylogenetic relationships, with a reorganization of subfamily rankings and a review of the taxonomic status of Uca Leach, 1814, sensu lato and its subgenera. „Raffles Bulletin of Zoology”. 64, s. 139–175, 2016.

[Crane-1] 1 2 3 4 J. Crane: Fiddler Crabs of the World (Ocypodidae: Genus Uca). Princeton, New Jersey: Princeton University Press, 1975.

[Shih-2] Hsi-Te Shih, Peter K.L. Ng, Peter J. F. Davie, Christoph D. Schubart, Michael Türkay, Reza Naderloo, Diana Jones, Min-Yun Liu. Systematics of the family Ocypodidae Rafinesque, 1815 (Crustacea: Brachyura), based on phylogenetic relationships, with a reorganization of subfamily rankings and a review of the taxonomic status of Uca Leach, 1814, sensu lato and its subgenera. „Raffles Bulletin of Zoology”. 64, s. 139–175, 2016.

[1]

[2]