Tylec (archeologia)

Tylec – bok odłupka, wióra lub wiórka zatępiony stromym retuszem[1]. Użycie tej techniki jest spotykane między innymi w przemysłach: szatelperońskim, graweckim, magdaleńskim, kapskim[1]. Pozwala ona wytwarzać narzędzia o zakrzywionym lub prostym tylcu, zwane tylczakami[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 Michel Brézillon, Encyklopedia kultur pradziejowych, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1981, s. 208, ISBN 83-221-0143-0.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.