USS Katahdin (1893)

USS Katahdin

USS „Katahdin"
Historia
Stocznia	Bath Iron Works
Wodowanie	4 lutego 1893
US Navy
Wejście do służby	20 lutego 1896
Wycofanie ze służby	9 lipca 1909
Los okrętu	zatopiony jako okręt-cel
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	2155 ton
Długość	76 metrów (250 stóp 9 cali)
Szerokość	13,2 metra (43 stopy 5 cali)
Zanurzenie	4,6 metra (15 stóp 1 cal)
Prędkość	16 węzłów
Uzbrojenie
4 działa 57 mm (6 funtowe), taran
Załoga	97 oficerów i marynarzy

USS Katahdin – amerykański okręt klasy taranowiec, charakteryzujący się niekonwencjonalną konstrukcją.

Został zwodowany 4 lutego 1893 w stoczni Bath Iron Works w Bath, w stanie Maine. Matką chrzestną okrętu była córka asystenta sekretarza ds. marynarki, panna Una Soley. Przyjęty na stan marynarki decyzją Komisji Morskiej w Nowym Jorku 20 lutego 1896. Pierwszym dowódcą został komandor porucznik Richard Leary.

Ten eksperymentalny taranowiec obrony portu stanowił nowość w budownictwie okrętowym. Kadłub okrętu wystawał niewiele ponad powierzchnię wody. W czasie rejsu fale obmywały pokład. Niektóre cechy kształtu kadłuba zostały potem wykorzystane w konstrukcji kadłubów pierwszych okrętów podwodnych.

• 4 marca 1897 zmienił port macierzysty z Nowego Jorku na Norfolk.
• 17 kwietnia 1897 został przesunięty do rezerwy decyzją Komisji Morskiej w Filadelfii.
• 18 marca 1898 został powtórnie przyjęty do czynnej służby. Wiązało się to z przygotowaniami marynarki do wojny z Hiszpanią. Został przydzielony do eskadry północnoatlantyckiej, w składzie której chronił amerykańskie wybrzeże na odcinku od Nowej Anglii do Norfolk. Po amerykańskich zwycięstwie pod Santiago de Cuba znikło zagrożenie dla amerykańskiego wybrzeża i okręt został ponownie przeniesiony do rezerwy w dniu 18 października 1898.
• 9 lipca 1909 został ostatecznie skreślony z listy okrętów Marynarki Stanów Zjednoczonych i przeznaczony na okręt cel pod nazwą „Ballistic Experimental Target A”. Zatopiony ogniem artylerii okrętowej w sierpniu tego samego roku u ujścia rzeki Rappahannock w stanie Wirginia.

Był to drugi okręt we flocie amerykańskiej noszący nazwę USS „Katahdin”.