Uboczańska

Uboczańska
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

Kotlina Nowotarska

Potok 4 rzędu
Źródło
Współrzędne

49°27′40″N 19°50′13″E/49,461111 19,836944[1]

Ujście
Recypient Piekielnik
Wysokość

ok. 640 m n.p.m.[2]

Współrzędne

49°28′39″N 19°50′57″E/49,477500 19,849167[1]

Położenie na mapie gminy Czarny Dunajec
Mapa konturowa gminy Czarny Dunajec, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Uboczańska – potok, prawy dopływ Piekielnika[3].

Potok wypływa na wysokości około 656 m z rowu odwadniającego w miejscowości Czarny Dunajec w Kotlinie Orawsko-Podhalańskiej. Płynie krętym korytem przez płaskie tereny tej kotliny, przepływając po wschodniej stronie torfowiska Puścizna Rękowiańska. Na wysokości 640 m uchodzi do Piekielnika. Spadek potoku na całej jego długości wynosi tylko 16 m[2].

Cała zlewnia potoku znajduje się na niezamieszkanych torfowiskach Kotliny Nowotarskiej[2]. Z rzadkich dla Karpat roślin stwierdzono występowanie w potoku gatunków jeżogłówka najmniejsza i rdestnica alpejska[4].

Przypisy

  1. 1 2 Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2025, identyfikator PRNG: 142396
  2. 1 2 3 Uboczańska na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej [online], Główny Geodeta Kraju [dostęp 2017-10-23].
  3. ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 302, ISBN 83-239-9607-5.
  4. ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.