Ulica Marka Czeremszyny we Lwowie

ulica Marka Czeremszyny
Rejon łyczakowski
Ilustracja
Stadion Skif podczas przebudowy w 2011
Państwo

 Ukraina

Miejscowość

Lwów

Położenie na mapie Lwowa
Mapa konturowa Lwowa, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Marka Czeremszyny”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Marka Czeremszyny”
Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Marka Czeremszyny”
Położenie na mapie rejonu lwowskiego
Mapa konturowa rejonu lwowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Marka Czeremszyny”
Ziemia49°50′03,0″N 24°03′37,0″E/49,834167 24,060278

Ulica Marka Czeremszyny (j.ukr. Вулиця Марка Черемшини) – ulica we Lwowie, w dzielnicy Cetnerówka, w rejonie łyczakowskim.

Przebieg

Ulica rozpoczyna się od ulicy Łyczakowskiej na wysokości posesji numer 119 i biegnie na południe. Kończy się wejściem głównym do ogrodu botanicznego. Poprzez ulicę Stefana Banacha istnieje połączenie z Pohulanką i pętlą linii tramwajowej nr 7.

Historia nazwy

Pierwszą używaną nazwą była „Łyczakowska Boczna”, w 1871 ulica otrzymała nazwę Cetnerowska i nosiła ją do 1936, gdy zmieniono ją na Zbigniewa Dunin-Wąsowicza. W 1943 władze niemieckie w ramach zastępowania polskich nazw nowymi, wybrały dla tej ulicy jako patrona Petro Doroszenkę. W lipcu 1944 władze radzieckie na krótko przywróciły poprzedniego patrona, aby w październiku 1945 roku nadać tej ulicy nazwę Chorolska, a w grudniu ponownie zaczęto używać nazwy Zbigniewa Dunin-Wąsowicza. Obecna nazwa została ustanowiona w 1946, patronem jest Marko Czeremszyna (1874-1927) – ukraiński pisarz.

Zabudowa

  • "3" - budynek, który podczas przebudowy w 2004 utracił formy klasycystyczne. Parterowy, posiada niszę w której znajduje się figura św. Floriana, powstała prawdopodobnie w pracowni Jana Schimsera. Julij Briulow podczas swoich badań ustalił, że wyrzeźbił ją w 1874 Franciszek Szczudłowski[1][2].
  • "17" – stadion Skif, wybudowany w 1897 jako stadion Sokoła przez firmę Jana Lewińskiego według projektu przypisywanego Kazimierzowi Mokłowskiemu. Budynki zaplecza wybudowano w latach 50. XX wieku[3].
  • "31" – kompleks sportowy Uniwersytetu Lwowskiego wybudowany na początku lat 70. XX wieku, wcześniej po 1960 powstał tu stadion lekkoatletyczny.
  • "44" – Ogród botaniczny Uniwersytetu Lwowskiego im. Iwana Franki.

Przypisy

  1. ↑ R. Cielątkowska, L. Onyszczenko-Szwec "Detal architektury mieszkaniowej Lwowa XIX-XX wieku" Wyd. Zakład Poligrafii Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2006 s. 54 ISBN 83-197748-4-8]
  2. ↑ Jurij Biriulow "Rzeźba lwowska" Wyd. Neriton, Warszawa 2007 s. 52 ISBN 978-83-7543-009-7
  3. ↑ "Архітектура Львова: Час і стилі. XIII—XXI ст" Центр Європи, Львів 2008 s. 315, 408 ISBN 978-966-7022-77-8]

Bibliografia

  • Б. В. Мельник "Довідник перейменувань вулиць і площ Львова" Світ, Львів 2001 c. 38. ISBN 966-603-115-9.
  • І. Лемко, В. Михалик, Г. Бегляров "1243 вулиці Львова" Апріорі, Львів 2009 c. 199–200.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.