Ulica Emilii Sczanieckiej w Poznaniu

ulica Emilii Sczanieckiej
Łazarz
Ilustracja
fragment trójkąta torowego
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Długość

351 m[1]

Przebieg
0m Głogowska
130m Marcina Kasprzaka
250 Wojciecha Bogusławskiego
351 Kazimierza Jarachowskiego
Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Emilii Sczanieckiej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „ulica Emilii Sczanieckiej”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Emilii Sczanieckiej”
Ziemia52°23′41,5″N 16°53′45,7″E/52,394863 16,896017

Ulica Emilii Sczanieckiej – ulica w Poznaniu na Łazarzu. Swój bieg rozpoczyna na skrzyżowaniu z Ulicą Głogowską, a kończy dochodząc do ulicy Kazimierza Jarochowskiego.

Historia

Została przyłączona do miasta w 1900 roku[2]. Nosiła wówczas nazwę "Jagowej"[3](Jagowstrasse)[2]. W ciągu pięciu lat (1905-1910) osiedliły się na niej 174 osoby[3][4]. 5 stycznia 1919 roku zmieniono jej nazwę na obecną[2]. W 1928 w związku z Powszechną Wystawą Krajową zbudowano linię tramwajową, które dowoziła zwiedzających do część "E" wystawy[2]. W latach 1939–1945 nosiła nazwę Tirpitzstrasse[2]. Tory tramwajowe były powtórnie wykorzystywane w latach 1956 - 1965[5]. Tu swoją trasę kończyły linie 11 i 14[5].

Trójkąt torowy

Wybudowana w 1928[6] trasa kończyła się pętlą na wysokości ulicy Bogusławskiego. W latach 1935–1944 zlikwidowano część trasy wraz z pętlą[7], pozostały rozjazdy z Głogowskiej w Sczanieckiej[6]. W 1965 roku przebudowano na trójkąt torowy[6]. Ostatni raz tramwaje wykorzystały go w 1972 roku[6]. Obecnie układ jest odcięty od sieci przy skrzyżowaniu z ulicą Głogowską. Jest też przecięty asfaltem na skrzyżowaniu z Kasprzaka[7]. Odcinek za tym skrzyżowanie wiedzie na wysepce ponad poziomem ulicy[6](stoją na niej samochody). Planowana jest rewitalizacja[6].

Ruch tramwajowy

Tramwaje jadąc ulicą Sczanieckiej skręcały w lewo w ul. Bogusławskiego, tam znajdował się przystanek dla wysiadających. Pusty tramwaj cofał z asekuracją konduktora tyłem w prawo w Sczanieckiej. Po wejściu pasażerów, tramwaj wracał tą ulicą do Głogowskiej[8].

Przypisy

  1. ↑ Zarząd Dróg Miejskich: Spis dróg w administracji ZDM w formacie Excel. [dostęp 2013-02-25]. (pol.).
  2. 1 2 3 4 5 Sczanieckiej Emilii
  3. 1 2 Mieczysław Kędelski. Ludność Łazarza i Górczyna w XIX i na początku XX wieku. „Kronika Miasta PoznaniaNr 3; Święty Łazarz”, s. 22, 1998. Poznań: Wydawnictwo Miejskie. ISSN 0137-3552.
  4. ↑ Mieczysław Kędelski. Ludność Łazarza i Górczyna w XIX i na początku XX wieku. „Kronika Miasta PoznaniaNr 3; Święty Łazarz”, s. 24, 1998. Poznań: Wydawnictwo Miejskie. ISSN 0137-3552.
  5. 1 2 Czy zlikwidować zabytkowe tory na Łazarzu?
  6. 1 2 3 4 5 6 Poznań: kafejka w tramwaju?
  7. 1 2 Sczanieckiej pojedzie znów tramwaj?
  8. ↑ Zapomniane tory- TORY NA SCZANIECKIEJ
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.