Ulica Most Pauliński w Toruniu
| Stare Miasto | |||||||||||||
 Widok od strony wschodniej | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||
| Plan | |||||||||||||
 | |||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Torunia  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |||||||||||||
 53°00′42,2″N 18°36′22,4″E/53,011730 18,606216 | |||||||||||||
Ulica Most Pauliński w Toruniu – jedna z najkrótszych ulic Zespołu Staromiejskiego Torunia[1].
Znajduje się na fragmentach drewnianego mostu zbudowanego w 1386 roku, który łączył Stare Miasto z Nowym[1][2]. Most postawiono na fosie, do której wykorzystywano Strugę Toruńską i Postolec. Miał szerokość 15 m, był postawiony ukośnie do Bramy Paulińskiej. Po obu stronach domach postawiono szeregi budynków o rzucie 3 × 3 m[3].
Od XIV wieku był wykorzystywany przez kramarzy[2]. W latach 1394–1640 ulica nazywała się Pauler Brücke. W latach 80. XIX wieku zasypano południową część mostu[1].
Do czasów współczesnych zachowały się cztery arkady mostu. Piąte, prawdopodobnie zbudowane z drewna, uległo zniszczeniu[2]. Podziemną część budowli udostępniono turystom pod koniec XX wieku[1].
Nazwa ulicy wywodzi się od rzeczownika „paulerzy”, będącego dawnym określeniem dominikanów i nie ma nic wspólnego z zakonem paulinów[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 Paulina Tomczykowska, Święta ulic toruńskiego Starego Miasta – nowa forma promocji dziedzictwa kulturowego w turystyce miejskiej, „Turystyka Kulturowa” (5), 2014, s. 16–17 [dostęp 2025-02-21].
- 1 2 3 Daria Bręczewska-Kulesza, Percepcja niewielkich zbiorników i cieków wodnych w historii i tożsamosci miast [online], s. 3 [dostęp 2025-02-21].
- ↑ Most Pauliński [online], turystyka.torun.pl [dostęp 2025-02-21].