Węglik glinu

Węglik glinu

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	Al4C3
Masa molowa	143,96 g/mol
Wygląd	żółte kryształy[1]
Identyfikacja
Numer CAS	1299-86-1
PubChem	16685054
InChI InChI=1S/3C.4Al InChIKey CAVCGVPGBKGDTG-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 2,36 g/cm³[1]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie reaguje z wodą[1] Temperatura topnienia 2100 °C[1] Temperatura rozkładu powyżej 2200 °C[1]
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanego źródła[2] Niebezpieczeństwo Zwroty H H261, H315, H319, H335 Zwroty P P231+P232, P302+P352, P305+P351+P338
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Węglik glinu, Al
4C
3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy węglików.

Węglik glinu otrzymuje się w reakcji pyłu węglowego (źródło węgla) z boksytem (źródło glinu) w temperaturze powyżej 2000 °C^[3].

W kontakcie z wodą rozkłada się z wydzieleniem metanu i wodorotlenku glinu^[3]:

Al
4C
3 + 12H
2O → 3CH
4↑ + 4Al(OH)
3

Związek wchodzi również w reakcję z kwasem solnym, produktami reakcji są metan i chlorek glinu:

Al
4C
3 + 12HCl → 3CH
4 + 4AlCl
3

Reakcje te są wykorzystywane w laboratoriach do generowania metanu, jednak ze względu na cenę węgliku glinu są zupełnie nieopłacalne w produkcji przemysłowej.

Węglik glinu wykorzystywany jest jako dodatek do materiałów ceramicznych, jako podłoże dla katalizatorów stosowanych w przemyśle oraz jako wypełniacz laminatów i tworzyw sztucznych.