Władysław Bartoszyński (wojskowy)
 podpułkownik lekarz | |
| Data i miejsce urodzenia |
1 stycznia 1891 |
|---|---|
| Data śmierci |
30 października 1960 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
p.o. szefa sanitarnego |
| Odznaczenia | |
_BAR.svg.png){kind=small}   | |
Władysław Bartoszyński[a] (ur. 1 stycznia 1891 w Radomyślu Wielkim, zm. 30 października 1960) – podpułkownik lekarz Wojska Polskiego, doktor wszech nauk lekarskich.
Życiorys
Urodził się 1 stycznia 1891 w Radomyślu Wielkim jako syn Władysława i Bronisławy z Masłowskich[1][2]. Był młodszym bratem Kazimierza (1888–1940), podpułkownika farmacji Wojska Polskiego, ofiary zbrodni katyńskiej[2]. W 1909 zdał egzamin dojrzałości w c. k. Gimnazjum św. Jacka w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego[3]. Od lipca do września 1913 odbył trzymiesięczne przeszkolenie w cesarskiej i królewskiej Armii, w charakterze jednorocznego ochotnika-medyka. W lipcu 1914 uzyskał absolutorium.
1 sierpnia 1914 został zmobilizowany i wcielony do 56 pułku piechoty. Dyplom lekarza uzyskał w 1915[4]. Później został mianowany asystentem lekarza w rezerwie z dniem 1 września 1915, a potem awansowany na stopień nadlekarza w rezerwie z dniem 1 listopada 1917 i był przydzielony do Szpitala Garnizonowego Nr 15 w Krakowie (przydział tam posiadał także jego brat Kazimierz, służący jako oficer aptekarz)[5][6][7].
Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia kapitana lekarza ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[8][9]. W 1923, 1924 był oficerem 5 batalionu sanitarnego[10][11]. W sierpniu 1925 został przydzielony do Oficerskiej Szkoły Administracji w Krakowie na stanowisko lekarza szkoły i wykładowcy higieny[12]. Został awansowany na stopień majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927[13][14]. W 1928, 1932 był oficerem 20 pułku piechoty Ziemi Krakowskiej[15][16]. Z dniem 1 stycznia 1934 został przeniesiony do Szefostwa Sanitarnego Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie na stanowisko kierownika referatu ogólno-organizacyjnego[17]. Służbę na tym stanowisku pełnił do wybuchu II wojny światowej[18]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 2. lokatą w korpusie oficerów zdrowia, grupa lekarzy[19]. Od 1 do 17 września 1939 pełnił obowiązki szefa sanitarnego OK V. 18 września 1939 przekroczył granicę z Rumunią i został internowany na jej terytorium. Przebywał między innymi w obozach w Călimănești i Târgoviște. W maju 1941 został ewakuowany na Środkowy Wschód, gdzie został zaliczony do rezerwy personalnej (II grupa oficerska). W 1947 wrócił do Polski.
Zmarł 30 października 1960 i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie[20]. Był kawalerem.
Odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi – 10 listopada 1938 „za zasługi w służbie wojskowej”[21]
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry, przed 1917)[6] z mieczami (przed 1918)[7]
- Złoty Krzyż Zasługi z koroną na wstążce Medalu Waleczności (Austro-Węgry, przed 1918)[7]
Uwagi
- ↑ W ewidencji wojskowych C. K. Armii był określany w języku niemieckim jako „Ladislaus Bartoszyński”.
Przypisy
- ↑ Władysław Bartoszyński. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-21].
- 1 2 Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 22.
- ↑ Sprawozdanie 1909 ↓, s. 130, 131.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych korpusu sanitarnego. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1930, s. 15.
- ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 1048.
- 1 2 Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917, s. 1392.
- 1 2 3 Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 1715.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1201.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1082.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1150.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1043.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 83 z 13 sierpnia 1925, s. 456.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 731.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 325.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 713.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 550.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934, s. 16.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 519.
- ↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 532.
- ↑ Wyszukiwarka. zck-krakow.pl. [dostęp 2025-04-23].
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 259, poz. 612
Bibliografia
- Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum Św. Jacka w Krakowie za rok szkolny 1909. Kraków: Nakładem Funduszu Naukowego, 1909.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon, 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.