Władysław Grochola
| Data i miejsce urodzenia |
24 lutego 1895 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
30 kwietnia 1957 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1919–1939 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca batalionu |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
Władysław Grochola (ur. 24 lutego 1895 w Łękach, zm. 30 kwietnia 1957 w Krotoszynie) – major Wojska Polskiego.
Życiorys
Ukończył gimnazjum w Brzesku. Uczestniczył w walkach podczas I wojny światowej oraz wojny polsko-bolszewickiej. Od 1 czerwca 1919 był żołnierzem w 52 pułku piechoty, a następnie przeniesiony został do 75 pułku piechoty, który stacjonował w Królewskiej Hucie. Po 1928 roku został przeniesiony do Szkoły Podchorążych dla Podoficerów Zawodowych w Bydgoszczy. W 1937 roku awansowany na stopień majora. W latach 1937–1939 służył na stanowisku dowódcy III batalionu 56 pułku piechoty w Krotoszynie. Podczas kampanii wrześniowej uczestniczył w walkach nad Bzurą oraz w obronie Warszawy. Więziony w niemieckich obozach jenieckich w Neubrandenburgu i Dössel. W 1946 roku powrócił do kraju.
Pochowany na cmentarzu parafialnym w Krotoszynie.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 14033
- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi – 10 listopada 1938 „za zasługi w służbie wojskowej”[1]
Przypisy
Bibliografia
- Polak Bogusław Bauer Piotr: Armia Poznań w wojnie obronnej 1939. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1982, s. 479. ISBN 83-210-0385-0.
- Bohaterowie 1939 [Dostęp 2017 08.01]