Władysław Król (lekarz)
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: choroby wewnętrzne i kardiologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
 | |
Władysław Wojciech Król (ur. 20 kwietnia 1915, zm. 19 listopada 1985[1]) – polski kardiolog, profesor dr nauk medycznych.
W 1945 uzyskał dyplom lekarza, a w 1947 obronił pracę doktorską Ocena wartości pomiarów ciśnienia żylnego na podstawie własnych badań klinicznych. Od 1954 był docentem, a od 1969 profesorem. Przez pewien czas był asystentem Juliana Aleksandrowicza na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1965 po śmierci Leona Tochowicza przejął kierownictwo I Kliniki Chorób Wewnętrznych w Krakowie, a po zmianach organizacyjnych od 1969 kierował także Kliniką Kardiologii Ogólnej. Przeszedł na emeryturę w 1985, krótko przed śmiercią. Wchodził w skład Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego w latach 1972-1973 i 1976-1983.
Zorganizował jeden z pierwszych w Polsce południowej Oddział Intensywnej Terapii Kardiologicznej, zapoczątkował również wszczepianie rozruszników[2].
Uchwałą Rady Państwa z dnia 22 lipca 1953 r. „Za zasługi w pracy dydaktycznej i naukowej w dziedzinie medycyny” odznaczony został Srebrnym Krzyżem Zasługi[3]. Został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (Sektor: SC7, Rząd: 3, Nr grobu: 4)[4].
Przypisy
- ↑ daty życia na podstawie wyszukiwarki GROBONET
- ↑ I Klinika Kardiologii i Nadciśnienia Tętniczego Instytutu Kardiologii CMUJ. kardiologia1.cm-uj.krakow.pl. [dostęp 2011-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-11)]. (pol.).
- ↑ M.P. z 1953 r. nr 93, poz. 1275, pkt 6.
- ↑ Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 147, ISBN 978-83-233-4527-5.