Władysław Gonzaga Myszkowski
 Jastrzębiec | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
ok. 1593 |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Elżbieta Bogusz |
| Żona |
Anna Mohylanka |
Władysław Gonzaga Myszkowski (ur. ok. 1593, zm. przed 7 czerwca 1658 roku) – wojewoda krakowski (od 1656), wojewoda sandomierski (od listopada 1649), wojewoda bracławski (od marca 1649), IV ordynat Ordynacji Myszkowskich, rotmistrz wojsk koronnych w 1630 roku, starosta grodecki, mościcki, medycki, grabowiecki, rotmistrz wojska powiatowego województwa krakowskiego w 1648 roku[1].
Życiorys
Syn Zygmunta Myszkowskiego, I ordynata i Elżbiety Bogusz, kasztelanki zawichostskiej oraz brat Jana (II ordynata) i Ferdynanda (III ordynata)[2].
W 1622 roku studiował w Bolonii, w 1642 roku wpisał się do albumu Uniwersytetu Padewskiego. W 1632 roku podpisał elekcję Władysława IV Wazy z województwa krakowskiego. Poseł na sejm 1645 roku i sejm 1646 roku z ziemi przemyskiej[3]. Poseł województwa krakowskiego na sejm zwyczajny 1637 roku.
W 1648 roku po klęsce piławieckiej w czasie powstania Chmielnickiego Jeremi Wiśniowiecki powierzył mu obronę obleganego przez Bohdana Chmielnickiego Zamościa.
Podpisał akt elekcji Jana II Kazimierza Wazy w 1648 roku. 14 stycznia następnego roku wziął udział w uroczystym wjeździe Jana Kazimierza do Krakowa na ceremonię koronacyjną. Wyróżniał się z całego orszaku wyjątkowym przepychem i bogactwem stroju: ...na koniu tureckim gniadym siedział, w soboley ferezyey czarney, za czapką miał kitę czarną bogatemi i świetnemi dyamentami sadzoną, miał na sobie skrzydło piór białych żórawich, między któremi przez wszystko skrzydło były przeplatane kity czarne, bogato y świetno także kamieniami ozdobione[4]. Wytknięto mu to w relacji z wydarzenia: I tak wszystek y z koniem między kitami a piórami żórawiemi jako paw upierzony iechał[4].
Wziął udział w bitwie pod Beresteczkiem w 1651 roku.
Deputat z Senatu do Trybunału Skarbowego w Radomiu w 1652 roku i we Lwowie w 1653 roku.
W czasie potopu szwedzkiego w 1655 roku udał się wraz z królem Janem II Kazimierzem Wazą na emigrację na Śląsk[5].
W roku 1657 wystawił na własny koszt kościół w Stradowie (gmina Czarnocin). Żonaty z Anną Mohilanką, córką Jeremiego, hospodara mołdawskiego.
Zmarł bezpotomnie w 1658 roku jako ostatni ze starszej linii rodu Myszkowskich. Pochowany został w mauzoleum Myszkowskich w kościele dominikanów pw. św. Trójcy w Krakowie.
Przypisy
- ↑ Dariusz Kupisz, Wojska powiatowe samorządów Małopolski i Rusi Czerwonej w latach 1572 – 1717, Lublin 2008, s. 419.
- ↑ Robert Zwierzyniecki, Ordynacja Myszkowskich czyli kto miał Chroberz Książ i Szaniec, Kraków 2017, s. 38.
- ↑ Kazimierz Przyboś. Reprezentacja sejmowa ziemi przemyskiej w latach 1573-1695, w: Rocznik Przemyski Tom 34 (1998), Nr 4, s. 30.
- 1 2 Wyimki z dawnych historycznych rękopisów. 1. Wiazdu Króla Jego Mści Jana Kazimierza do Krakowa (...), w tomie „Dniestrzanka. Zbiór artykułów wierszem i prozą ku zabawie i nauce”. Lwów: Stanisław Jaszowski, 1841, s. 79-82. [dostęp 2025-02-15].
- ↑ Adam Przyboś: Myszkowski (Gonzaga-Myszkowski) margrabia na Mirowie Władysław h. Jastrzębiec udostojniony, Polski Słownik Biograficzny, t. XXII/1977
Bibliografia
- Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T. XI. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1914, s. 373.
- Robert Zwierzyniecki: Ordynacja Myszkowskich czyli kto miał Chroberz, Książ i Szaniec. Kraków: Ridero, 2017, s. tak. ISBN 978-83-8104-906-1.
|
