Władysław Reda
| Data i miejsce urodzenia |
5 czerwca 1904 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 czerwca 1979 |
| Zawód, zajęcie |
major |
| Odznaczenia | |

Władysław Reda, ps. Jeleń (ur. 5 czerwca 1904 w Wielgolesie, zm. 1 czerwca 1979) – major Armii Krajowej.
Przebieg służby
W 1923 złożył egzamin maturalny w Gimnazjum Męskim Kazimierza Kulwiecia w Warszawie, a następnie przez dwa lata studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej. Od 1 listopada 1925 do 1 lipca 1926 był uczniem 56. klasy Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie, a od 15 listopada 1926 do 15 sierpnia 1928 uczniem Oficerskiej Szkoły Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej[1]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 344. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2]. 15 sierpnia 1928 prezydent RP mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1928 i 8. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a minister spraw wojskowych wcielił do 65 pułku piechoty w Grudziądzu[3][4][5]. W 1937 został przeniesiony do Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie na stanowisko instruktora.
Uczestnik kampanii wrześniowej był dowódcą kompanii przeciwpancernej 114 pułku piechoty[6], od 1942 dowódca szkoły podchorążych w Mińsku Mazowieckim, a następnie I oficer sztabu 8. Dywizji Piechoty AK im. Romualda Traugutta i Mazowieckiej Brygady Kawalerii[7], od lipca 1940 do lipca 1944 był dowódcą komórki wywiadu odwodu mińskiego kryptonim „Mewa”. W tym okresie posługiwał się pseudonimami „Władysław Świderski”, „Jarosz”, „Jeleń”[8].
Pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kw. 20K, rząd 1).
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Walecznych
- Krzyż Armii Krajowej
Przypisy
- ↑ Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 473, 496.
- ↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 394.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 15 sierpnia 1928, s. 269, 279.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 593.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 122.
- ↑ Czesław Grzelak, Henryk Stańczyk, Kampania polska 1939 roku. Początek II wojny światowej, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa, 2006, ISBN 83-7399-169-7
- ↑ Marzena Kubacz: Bene meritus - Ksiądz Prałat Jan Sikora (29.08.1921 – 17.08.2011). [dostęp 2013-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-14)].
- ↑ Damian Sitkiewicz "Wobec dwóch wrogów : raporty kontrwywiadowcze obwodu „Jamnik”- „Kamień" Armii Krajowej kwiecień-lipiec 1944 r." Rocznik Mińsko-Mazowiecki 22/2014, s. 115-136. [dostęp 2018-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-13)].
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Departament Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1935.
- Wacław Lenkiewicz, Andrzej Sujkowski, Hugo Zieliński: Księga Pamiątkowa 1830 – 29 XI 1930. Szkice z dziejów piechoty polskiej. Ostrów-Komorowo: Szkoła Podchorążych Piechoty, 1930.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon, 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.