Włodzimierz Nowak (dziennikarz)

Włodzimierz Nowak
Ilustracja
Włodzimierz Nowak (2012)
Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1958
Poznań

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Włodzimierz Nowak (ur. 26 lutego 1958 w Poznaniu[1]) – polski dziennikarz, reporter „Gazety Wyborczej” (1993-2016), redaktor naczelny magazynu reporterskiego „Duży Format” (2012-2016).

Życiorys

Ukończył kulturoznawstwo na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[1][2]. W 1984 został kierownikiem Muzeum „Dom Szewca” w Pszczewie, założył we wsi pismo społeczno-kulturalne Nasza Gmina, był tam przewodniczącym Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”[3]. Od stycznia 1993 pracował jako reporter w reporter „Gazecie Wyborczej[1]. W latach 2012–2016 był redaktorem naczelnym magazynu reporterskiego gazety „Duży Format” (został zwolniony w ramach zwolnień grupowych)[4]. Od grudnia 2016 do września 2018 prowadził na stronie wyborcza.pl program wideo „Studio Dużego Formatu”, w którym rozmawiał z reporterami i autorami literatury faktu[5]. Od 2019 kieruje Studiem Reportażu przy Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie[6]. Jesienią 2021 dołączył do zespołu OKO.press, gdzie kieruje działem reportażu[7].

Nagrody i wyróżnienia

Książki autorskie

  • Obwód głowy, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2007, ISBN 978-83-8975565-0 (książka znalazła się wśród finalistów Nagrody Literackiej Nike 2008[13])
  • Serce narodu, koło przystanku, Czarne, Wołowiec 2009, ISBN 978-83-7536131-5.
  • Niemiec. Wszystkie ucieczki Zygfryda, Agora SA, Warszawa 2016, ISBN 978-83-2682345-9 (nominacja do Nagrody Literackiej Nike 2017[14])

Współautor książek

  • Anna z gabinetu bajek, Reportaże roku, Warszawa 1999
  • Portrety. Wysokie Obcasy, Warszawa 2000
  • Nietykalni. Reportaże roku 1999, Warszawa 2000
  • Zły dotyk. Reportaże roku 2000, Warszawa 2001
  • Twarze. Wysokie Obcasy, Kraków 2003
  • Cała Polska trzaska. Reportaże Gazety Wyborczej 2001-2004, Warszawa 2005
  • 20 lat nowej Polski w reportażach według Mariusza Szczygła, Wołowiec 2009

Przypisy