Wacław Graba-Łęcki
![]() Wacław Graba-Łecki w 1938 | |
| Pełne imię i nazwisko |
Wacław Kazimierz Graba-Łęcki |
|---|---|
| Imię i nazwisko urodzenia |
Wacław Rettinger |
| Data i miejsce urodzenia |
3 sierpnia 1891 |
| Data i miejsce śmierci |
23 stycznia 1975 |
| Odznaczenia | |
Wacław Kazimierz Graba-Łęcki, właśc. Wacław Rettinger, ps. Graba-Łęcki[a] (ur. 3 sierpnia 1891 w Skarżysku-Kamiennej, zm. 23 stycznia 1975 w Penrhos[3]) – polski działacz niepodległościowy, doktor wszech nauk lekarskich, major lekarz rezerwy Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się 3 sierpnia 1891 w Skarżysku-Kamiennej, w rodzinie Leonarda Kazimierza Rettingera (1855–1931), działacza niepodległościowego, pośmiertnie odznaczonego Krzyżem Niepodległości, i Kazimiery Józefy z Niemyskich (1861–1944)[4][5][6][7]. Uczył się w gimnazjum w Radomiu, a następnie w V gimnazjum w Warszawie[5]. W 1905 wziął udział w strajku szkolnym, po którym zmuszony był kontynuować naukę w Szkole Handlowej Zgromadzenia Kupców m. Warszawy[8]. Od 1912 był członkiem Związku Walki Czynnej oraz Związku Strzeleckiego[9].
6 sierpnia 1914 w Oleandrach Krakowskich wstąpił ochotniczo do Pierwszej Kompanii Kadrowej[10]. W oddziale Władysława Beliny-Prażmowskiego pełnił funkcję lekarza, w tym czasie posługiwał się pseudonimem „Graba”. 1 listopada 1916 został mianowany chorążym sanitarnym[11]. 19 lipca 1917, po kryzysie przysięgowym, internowany w Beniaminowie[5].
30 kwietnia 1921 uzyskał dyplom doktora wszech nauk lekarskich na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego[8][3]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w 45 pułku piechoty, a jego oddziałem macierzystym była kompania zapasowa sanitarna nr 7[12][8]. Później został przydzielony do 1 pułku lotniczego w Warszawie[8][1]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 36. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy[13]. Następnie został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu na stanowisko referenta higieny[8]. 5 października 1922 został przeniesiony do rezerwy[8]. W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Nowy Sącz i posiadał przydział do Kadry Zapasowej 5 Szpitala Okręgowego w Krakowie[14].
W połowie lat dwudziestych wyjechał do Francji na trzymiesięczne studia uzupełniające, dzięki pomocy Marii Skłodowskiej-Curie dokształcał się w Instytucie Radowym (fr.Institut du Radium - obecnie Institut Curie), gdzie zapoznał się z metodami leczenia raka macicy. W czasie pobytu na oddziale radioterapii w Szpitalu Tenon w Paryżu zapoznał się także z metodami terapeutycznymi stosowanymi we Francji[15].
W 1930 został wybrany prezesem Oddziału Nowosądeckiego „Beskid” PTT w Krynicy-Zdroju, funkcję tę pełnił do 1936[16]. Wacław Graba-Łęcki w Krynicy-Zdroju był członkiem Komisji Zdrojowej, w czasie przygotowań Mistrzostw Świata w Hokeju na Lodzie które odbyły się w 1931 w Krynicy-Zdroju był członkiem komitetu organizacyjnego, otrzymał przydział do Komisji Prasowo-Propagandowej[17].
W Krynicy-Zdroju pełnił funkcję naczelnego lekarza uzdrowiskowego (do 1935)[16]. W 1935 przyjął propozycję prezydenta Warszawy Stefana Starzyńskiego i 1 maja objął stanowisko wiceprezydenta miasta stołecznego[5].
Uczestniczył w kampanii wrześniowej, ewakuował się do Rumunii, następnie jako lekarz wojskowy pracował w szpitalach Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Po zakończeniu II wojny światowej pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Zmarł 23 stycznia 1975 w Polskim Osiedlu w Penrhos w Walii[3]. Jego symboliczny grób znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 188, rząd 3, miejsce 6–8)[6].
12 lipca 1927 ożenił się z Jadwigą Stanisławską (1899–1977), lekarzem pediatrą, z którą miał troje dzieci: Kazimierza, ps. Kazik (1928–1944), Hannę (1931–1944) i Ludmiłę (ur. 1932)[4][5][6][18]. Syn Kazimierz w wieku 16 lat był żołnierzem Armii Krajowej (Obwód IV Ochota), w czasie Powstania warszawskiego został ranny, w czasie walki pod Pęcicami został wzięty do niewoli, tego samego dnia został rozstrzelany przez Niemców[19][6]. Córka Hanna w wieku 13 lat we wrześniu 1944 zginęła uczestnicząc w gaszeniu pożaru kościoła na Saskiej Kępie[6].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 5440 – 17 maja 1922[20][9]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Niepodległości – 20 stycznia 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[21]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[3][9]
- Krzyż Walecznych czterokrotnie
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[9]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[9]
- Odznaka „Za wierną służbę” nr 298[9]
Uwagi
Przypisy
- 1 2 Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 25 marca 1922, s. 245.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30 kwietnia 1922, s. 333.
- 1 2 3 4 Wacław Graba-Łęcki – Śpiewajmy Polskę! [online] [dostęp 2024-01-23] (pol.).
- 1 2 Kolekcja ↓, s. 2.
- 1 2 3 4 5 Łoza 1938 ↓, s. 223.
- 1 2 3 4 5 Cmentarz Stare Powązki: RETTINGEROWIE i GRABA-ŁĘCCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2024-12-02].
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 29, poz. 35.
- 1 2 3 4 5 6 Kolekcja ↓, s. 4.
- 1 2 3 4 5 6 Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ LISTA IMIENNA ŻOŁNIERZY PIERWSZEJ KOMPANII KADROWEJ. „Orzeł Biały”, s. 13, sierpień 1964. (pol.).
- ↑ Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 58.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 467, 842.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 316.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 216, 763.
- ↑ Jan Wnęk: Edukacja Zdrowotna Zagraniczne Inspiracje dla Polskiej Służby Zdrowia 1918-1939. Wyd. Instytut Historii Nauki im. L i A. Birkemajerów PAN. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, 2022, s. 33. ISBN 978-83-8209-194-6. [dostęp 2024-11-29].
- 1 2 Kalendarium Oddziału PTT i PTTK w Krynicy. pttkkrynica.pl. [dostęp 2024-11-28]. (pol.).
- ↑ Mistrzostwo Świata w hokeju na lodzie w Krynicy Zdroju w lutym 1931 r.. „Echo Krynickie”, s. 15, 1930-06-23. DR. Jarosław Sawczak. (pol.).
- ↑ Wspomnienia Ludmiły Paderewskiej z czasów II Wojny Światowej. saskakepa.waw.pl. [dostęp 2024-11-02]. (pol.).
- ↑ Kazimierz Adam Graba-Łęcki. 1944.pl. [dostęp 2024-12-02]. (pol.).
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 stycznia 1923, s. 32.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 18, poz. 31.
Bibliografia
- Wacław Graba-Łęcki. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.13-843 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-11-02].
- Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Stanisław Łoza: Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938.
