Wacław Kuczajowski
 | |
 major piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia |
6 września 1897 |
|---|---|
| Data śmierci |
po 1945 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
baon km i broni towarzyszących nr 1 |
| Stanowiska |
dowódca batalionu |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
.jpg){kind=small} | |
| Odznaczenia | |
  _3r_BAR.svg.png){kind=small} _BAR.svg.png){kind=small}   | |
Wacław Kuczajowski vel Kuczaj vel Kutiaj[a] ps. „Kossak”[3] (ur. 6 września 1897 w Kaliszu, zm. po 1945) – major piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się 6 września 1897 w Kaliszu, w rodzinie Andrzeja i Marii z Nowaków[4][3][5]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 5 pułku piechoty Legionów Polskich[6]. Za czyny męstwa został później odznaczony Orderem Virtuti Militari[7], Krzyżem Niepodległości[3] i trzykrotnie Krzyżem Walecznych[8].
Od 1919, w stopniu podchorążego, pełnił służbę w Szkole Podchorążych w Warszawie na stanowisku oficera kompanii, a w 1921 jako podporucznik na stanowisku oficera klasy 1/41[9]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 2814. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był 5 pułk piechoty Legionów[10]. Później został przeniesiony do 33 pułku piechoty w Łomży i przydzielony do Powiatowej Komendu Uzupełnień Modlin na stanowisko oficera instrukcyjnego[11]. W listopadzie 1923 został przydzielony do 33 pp[12][13]. W 1928 służył w 22 pułku piechoty w Siedlcach[14]. Z dniem 20 września 1928 został przydzielony na XII trzymiesięczny normalny kurs w Centralnej Szkole Strzelniczej w Toruniu[15]. 2 kwietnia 1929 prezydent RP nadał mu z dniem 1 stycznia 1929 stopień kapitana w korpusie oficerów piechoty i 14. lokatą[16][17]. W sierpniu 1929 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do baonu podchorążych rezerwy piechoty nr 10 w Gródku Jagiellońskim na stanowisko instruktora[18]. Od sierpnia 1931 służył w batalionie morskim w Wejherowie[19][20]. W grudniu 1932 ogłoszono jego przeniesienie do Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[21][22]. We wrześniu 1933 został przeniesiony do 21 pułku piechoty w Warszawie[23][24]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 113. lokatą w korpusie oficerów piechoty[17][25]. W marcu 1939 pełnił służbę w 30 pułku piechoty w Warszawie na stanowisku II zastępcy dowódcy pułku (kwatermistrza)[26].
W sierpniu 1939, w czasie mobilizacji, objął dowództwo baonu karabinów maszynowych i broni towarzyszących nr 1[27][28]. Na jego czele walczył w bitwie pod Mławą. W czasie obrony Warszawy dowodził kombinowanym batalionem, który obsadził pierwszy rzut obrony pozycji „Utrata”[29]. Po kapitulacji załogi stolicy dostał się do niemieckiej niewoli. 6 listopada 1939 trafił do Oflagu X A Itzehoe (nr jeńca 75041)[30]. 31 marca 1940 został przeniesiony do Oflagu X B Nienburg, a 17 września 1942 do Oflagu VI B Dössel[30]. Wiosną 1946 został zarejestrowany w Polskim Punkcie Repatriacyjnym w Lubece[31].
17 lipca 1919 ożenił się z Marią z Szelestowskich (zm. 1963), z którą miał syna Tadeusza Jana (ur. 1921), żołnierza Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, który po zakończeniu służby wrócił do Polski[4][32].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6602 – 17 maja 1922[7][33][34]
- Krzyż Niepodległości – 13 kwietnia 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[35][36]
- Krzyż Walecznych trzykrotnie – 1922 „za udział w b. Legionach Polskich”[8][37]
- Srebrny Krzyż Zasługi[38][37]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[4]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[4]
- Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych[5]
- Odznaka „Za wierną służbę”[4]
Uwagi
Przypisy
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 19 marca 1937, s. 22.
- ↑ Monitor Polski nr 63, s. 5 Zmiana nazwisk. 1936-03-16. [dostęp 2025-05-22].
- 1 2 3 Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-04-18]..
- 1 2 3 4 5 Wacław Kuczajowski. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.37-2861 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2025-05-22].
- 1 2 Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-04-18]..
- ↑ Żołnierze Niepodległości : Kuczaj Wacław, ps. „Kossak”. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2022-04-18].
- 1 2 Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 6 stycznia 1923, s. 20.
- 1 2 Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 16 września 1922, s. 674.
- ↑ Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 394, 396, 399.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 120.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 221, 445, 1472.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 71 z 13 listopada 1923, s. 751.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 206, 387.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 38, 241.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929, s. 43.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929, s. 106.
- 1 2 Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 380.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 sierpnia 1929, s. 295.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931, s. 330.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 69, 624.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932, s. 431.
- ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 70.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 28 września 1933, s. 195.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 67.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 27, w marcu 1939 zajmował 101. lokatę.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 583.
- ↑ Juszkiewicz 1979 ↓, s. 124, 129, 200.
- ↑ Głowacki 1985 ↓, s. 182.
- ↑ Głowacki 1985 ↓, s. 212, 328.
- 1 2 Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2022-04-18].
- ↑ Kuczajowski Wacław. Arolsen Archives. [dostęp 2025-05-22].
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2025-05-22].
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-04-18]..
- ↑ Wykaz odznaczonych orderem wojskowym „Virtuti Militari“ V kl. oficerów i szeregowych z b. 5-go pułku piechoty Legjonów Polskich., „Żołnierz Polski” (29 (308)), zbrojownia.cbw.wp.mil.pl, 16 lipca 1922, s. 18 [dostęp 2025-05-22], Cytat: ppor. Kuczaj Wacław (pol.).
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 87, poz. 137.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931, s. 367.
- 1 2 Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 69.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 27.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1 lipca 1933. Warszawa: Przegląd Piechoty, 1933.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Departament Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1935.
- Ludwik Głowacki: Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939. Wyd. 5. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-07109-8.
- Ryszard Juszkiewicz: Bitwa pod Mławą 1939. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1979. ISBN 83-11-07109-8.
- Wacław Lenkiewicz, Andrzej Sujkowski, Hugo Zieliński: Księga Pamiątkowa 1830 – 29 XI 1930. Szkice z dziejów piechoty polskiej. Ostrów-Komorowo: Szkoła Podchorążych Piechoty, 1930.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.