Wahadło stożkowe
Wahadło stożkowe – punktowa masa zawieszona na nierozciągliwej nici zamocowanej w punkcie znajdująca się w polu sił grawitacyjnych . Masa obraca się wokół osi równowagi wahadła, co odpowiada temu, że nić tworzy z osią pionową cały czas taki sam kąt.
Wahadło jest szczególnym przypadkiem wahadła sferycznego .
Analiza wahadła
Na nieważkiej nici o długości
L
{\displaystyle L}
zawieszone jest ciało o masie
m
,
{\displaystyle m,}
zataczając poziomy okrąg ze stałą prędkością
υ
.
{\displaystyle \upsilon .}
Nić tworzy cały czas z pionem kąt
θ
{\displaystyle \theta }
[ 1] .
Na ciało działają dwie siły: naciąg nici
(
N
)
{\displaystyle (N)}
i siła ciężkości
(
m
g
)
.
{\displaystyle (mg).}
Składowa pionowa siły
N
{\displaystyle N}
równoważy przyciąganie grawitacyjne (siłę ciężkości)
N
cos
θ
=
m
g
.
{\displaystyle N\cos \theta =mg.}
Składowa pozioma siły
N
{\displaystyle N}
jest siłą dośrodkową w ruchu po okręgu
N
sin
θ
=
m
v
2
r
{\displaystyle N\sin \theta ={\frac {mv^{2}}{r}}}
gdzie
r
=
L
sin
θ
.
{\displaystyle r=L\sin \theta .}
Z powyższych równań wynika:
g
cos
θ
=
v
2
r
sin
θ
.
{\displaystyle {\frac {g}{\cos \theta }}={\frac {v^{2}}{r\sin \theta }}.}
Ponieważ
v
=
ω
r
{\displaystyle v=\omega r}
(związek między prędkością liniową a kątową ), przy czym
ω
=
2
π
T
{\displaystyle \omega ={\frac {2\pi }{T}}}
to można powyższe zapisać jako
g
cos
θ
=
(
2
π
r
T
)
2
r
sin
θ
,
{\displaystyle {\frac {g}{\cos \theta }}={\frac {({\frac {2\pi r}{T}})^{2}}{r\sin \theta }},}
g
cos
θ
=
(
2
π
)
2
r
T
2
sin
θ
,
{\displaystyle {\frac {g}{\cos \theta }}={\frac {(2\pi )^{2}r}{T^{2}\sin \theta }},}
stąd
T
=
2
π
r
sin
θ
cos
θ
g
=
2
π
L
cos
θ
g
{\displaystyle T=2\pi {\sqrt {{\frac {r}{\sin \theta }}{\frac {\cos \theta }{g}}}}=2\pi {\sqrt {\frac {L\cos \theta }{g}}}}
oraz
ω
=
g
L
cos
θ
.
{\displaystyle \omega ={\sqrt {\frac {g}{L\cos \theta }}}.}
Dla małych kątów
θ
,
{\displaystyle \theta ,}
cos
(
θ
)
≈
1
,
{\displaystyle \cos(\theta )\approx 1,}
wówczas okres ruchu wahadła
T
{\displaystyle T}
wahadła stożkowego nie zależy od kąta wahadła i jest taki sam jak dla wahadła matematycznego o tej samej długości.
Przypisy
↑ Serway Raymond: Physics for Scientists and Engineers, second ed . Saunders College Publishing, 1986, s. 109. ISBN 0-03-004534-7 .