Walenty Dąbrowski
| Szambelan papieski | |
| Data i miejsce urodzenia |
14 lutego 1847 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 lutego 1931 |
| Proboszcz parafii Trójcy Świętej w Wejherowie | |
| Okres sprawowania |
od 1887 do 1924 |
| Dziekan Dekanatu Wejherowo | |
| Okres sprawowania |
od 1895 do 1924 |
| Wyznanie |
katolicyzm |
| Kościół |
rzymsko-katolicki |
| Inkardynacja |
diecezja chełmińska |
| Prezbiterat |
12 lipca 1874 |
| Odznaczenia | |
Walenty Dąbrowski (ur. 14 lutego 1847 w Gowinie, zm. 15 lutego 1931 w Wejherowie) – duchowny katolicki, kaszubski działacz społeczno-kulturalny i charytatywny.
Życiorys
Uczęszczał do gimnazjum w Wejherowie. Po maturze studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie i na uniwersytetach we Fryburgu Bryzgowijskim oraz w Münster. Święcenia kapłańskie otrzymał 12 lipca 1874 w Pelplinie. Następnie był przez 13 lat nauczycielem religii. Od 1887 został proboszczem parafii w Wejherowie. Był też delegatem biskupim i dziekanem dekanatu puckiego. W 1895 został także pierwszym dziekanem nowo utworzonego dekanatu wejherowskiego. W 1924 przeszedł na emeryturę. Przemawiał do zgromadzonych w Wejherowie pątników w języku kaszubskim.
Od 1915 był kanonikiem honorowym kapituły chełmińskiej. Władze kościelne przyznały mu również godność szambelana papieskiego (prałata). 2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[1] „za zasługi, położone dla Rzeczypospolitej Polskiej na polu pracy społecznej na Pomorzu"[2]. W 1927 otrzymał Krzyż Pro Ecclesia et Pontifice[3].
Przypisy
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 23.
- ↑ Monitor Polski Nr 100 z 2 maja 1923. polona.pl. s. 17. [dostęp 2025-04-30].
- ↑ Regina Osowicka: Bedeker wejherowski. Wejherowo: Drukarnia ACTEN, 2006. ISBN 83-922059-2-8.
Bibliografia
- Gerard Labuda: Zapiski kaszubskie, pomorskie i morskie, Gdańsk : Oficyna Czec, 2000, Wyd. 1, s. 332